Па справе аб генацыдзе ўжо дапытана больш за 18 тыс чалавек, сярод іх восем тыс тых, хто прайшоў канцлагеры.
Генеральны пракурор Беларусі Андрэй Швед адзначыў ролю расійскіх архіваў пры расследаванні крымінальнай справы аб генацыдзе беларускага народа ў гады ВАВ.
Аб гэтым ён заявіў падчас наведвання кіраўніцтвам і дэпутатамі Палаты прадстаўнікоў Нацыянальнага сходу месцаў раскопак масавага пахавання ахвяр генацыду ў лясным масіве пад Мінскам.
"Гэта агульная справа, агульная гісторыя. Дзякуючы нашым расійскім калегам вялікі масіў дакументаў мы атрымліваем з архіваў. Расійскія архівы поўнасцю для нас адкрыты", - сказаў Швед.
Паводле яго слоў, расійскія спецыялісты практычна кожны дзень працуюць з беларускімі калегамі падчас расследавання крымінальнай справы аб генацыдзе.
Швед расказаў, што па крымінальнай справе аб генацыдзе апытана і дапытана 18 тысяч чалавек, сярод іх – восем тысяч з тых, хто прайшоў канцлагеры.
"Як правіла, гэта рабілася з прымяненнем відэазапісу. Каб любы з нас, нашы дзеці і ўнукі маглі паслухаць з першых вуснаў праўду аб злачынствах нацыстаў і іх памагатых", - сказаў генпракурор.
Расказваючы дэпутатам аб ходзе расследавання крымінальнай справы і раскопках на месцах масавых забойстваў, ён паведаміў, што вывучаюцца архіўныя крымінальныя справы, у тым ліку з Расійскай Федэрацыі.
"І гэта ўсё супастаўляецца для таго, каб ідэнтыфікаваць увесь спісак карных падраздзяленняў за ўвесь перыяд акупацыі. Устанаўліваецца па магчымасці ўвесь спісачны склад карных падраздзяленняў. І, вядома, устанаўліваецца па магчымасці, колькі людзей было знішчана", - сказаў генпракурор.
Паводле яго слоў, трэба з небыцця падняць імёны забітых, каб сваякі ведалі, дзе парэшткі продкаў.
Расказваючы дэпутацкаму корпусу аб знойдзеных пад Мінскам 16 ямах-магілах, дзе пахаваны забітыя нацыстамі мірныя жыхары, Швед падкрэсліў, што "тут рабілі расстрэлы літоўскія карныя падраздзяленні".
Ён таксама назваў населеныя пункты ў Мінскай вобласці, дзе падчас акупацыі дзейнічалі дадзеныя падраздзяленні (Капыль, Узда, Слуцк), дзе яны знішчалі яўрэяў.
"Яны (карныя літоўскія падраздзяленні) адзначыліся асаблівай жорсткасцю. Яны прыбылі на тэрыторыю акупаванай Беларусі і ўжо з восені 41-га года, вывозілі людзей, у тым ліку і з Мінска, і праводзілі масавыя расстрэлы", - адзначыў генпракурор.
Паводле яго слоў, карнікі не шкадавалі нікога, і па астанках бачна, што людзей на масавыя расстрэлы звозілі сем’ямі.
Адказваючы на пытанні дэпутатаў, ці наведвалі прадстаўнікі заходніх дыпмісій, акрэдытаваных у Мінску, гэтыя месцы, Швед падкрэсліў, Генпракуратура накіроўвала ім запрашэнні, але ніводнага заходняга дыпламата тут не было.
Па словах генпракурора, месцы масавых пахаванняў ахвяр нацыстаў наведалі толькі прадстаўнікі Пасольства Расіі ў Беларусі.
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/0-3/29/74116
Текущая дата: 20.11.2024