"Właśnie przez to, że reżyser nie jest Polakiem, można było dokopać się do tego, co w +Dziadach+ jest rzadko czytane" - mówi odtwórca roli Guślarza i Diabła Marcin Przybylski.

"W tym teatrze ten tytuł ma szczególne znaczenie. Ta inscenizacja jest inscenizacją absolutnie samoistną, jest niezwykle ciekawa, przez to, że jest właśnie realizowana przez Litwina" - mówi dyrektor artystyczny Teatru Narodowego w Warszawie Jan Englert. I przypomina, że reżyser Eimuntas Nekroszius należy do pierwszej piątki najlepszych europejskich reżyserów teatralnych.

Grzegorz Małecki - odgrywający Gustawa-Konrada - podkreśla, że spektakl nie nawiązuje do sytuacji w politycznej w kraju czy za granicą, nie kładzie akcentu na wątki narodowo-patriotyczno-wyzwoleńcze. Nekroszius - wskazuje - pyta o sens rzeczy najważniejszych. "Myślę, że to będzie taka przypowieść, może trochę filozoficzna, o poszukiwaniu Boga i o upływającym czasie, i o śmierci, która jest cały czas koło nas" - wylicza.

"Właśnie przez to, że reżyser nie jest Polakiem, można było dokopać się do tego, co w +Dziadach+ jest rzadko czytane czy też trudno dostępne poprzez taką czysto szkolną analizę" - podkreśla odtwórca roli Guślarza i Diabła Marcin Przybylski.

"I właśnie wydaje się, że trzeba było reżysera, który inaczej odczytuje hasło Wielka Improwizacja, żeby można było powiedzieć, że +Dziady+ zasługują na miano światowego dzieła" - dodaje.

Premiera spektaklu 10 marca w Teatrze Narodowym w Warszawie.

„Dziady” Adama Mickiewicza Nekroszius wystawia z okazji 250-lecia polskiego teatru publicznego. Rozpoczynając pracę nad przedstawieniem, Nekroszius mówił, że to dla niego i wyzwanie, i zaszczyt.
_____________________________________

Eimuntas Nekroszius, rocznik 1952. Reżyser i aktor. Absolwent Instytutu Sztuki Teatralnej im. Łunaczarskiego w Moskwie (1978). W latach 1978–1979 pracował w Teatrze Dramatycznym w Kownie. Od 1979 r. związany był z wileńskim Teatrem Młodzieżowym, gdzie wyreżyserował wiele znakomitych przedstawień, m.in. „Kwadrat” wg Jelisiejewej (1980), „Pirosmani, Pirosmani...” Korostyliowa (1981),„Miłość i śmierć w Weronie” Antalisa i Gedy (1982), „Wujaszek Wania” Czechowa (1986), „Nos” Gogola (1991).

Spektakle Nekrosziusa były nagradzane na festiwalach teatralnych na Litwie, w Tbilisi, na festiwalach państw nadbałtyckich. Z sukcesem uczestniczyły również w międzynarodowych festiwalach teatralnych. Nekroszius jest laureatem wielu nagród państwowych w dziedzinie sztuki. W 1997 r. wyreżyserował „Hamleta” – pierwsze przedstawienie we współzałożonym przez reżysera teatrze Meno Fortas w Wilnie, a w 2001 r. „Otella” Shakespeare`a.

Oba pokazano niemal na wszystkich najważniejszych festiwalach teatralnych. W Toruniu „Hamlet” otrzymał II nagrodę, a Nekrosziusa uznano za najlepszego reżysera festiwalu Kontakt’97.

PAP, 10 marca 2016