Аналітыкі ламаюць дзіды, хто перамог у газавай вайне. Ва ўсякім разе, на «Еўраньюс» дуэль з «Газпрамам» Лукашэнка выйграў адназначна.
Канал «Еўраньюс» паказаў увечары 25 чэрвеня ўстык дзве гутаркі - з газпрамаўскім споўксмэнам Купрыянавым і Лукашэнкам. На фоне анемічнага Купрыянава, што прамаўляў драўляныя фразы ў духу «спрэчкі гаспадарчых суб’ектаў», беларускі афіцыйны кіраўнік выглядаў згусткам эмоцый, і найперш - праведнага гневу.
Гэты быў той выпадак, калі дастаткова было назваць рэчы сваімі імёнамі.
«У іх вока гарыць на дзяржаўную ўласнасць у Беларусі», - патлумачыў Лукашэнка першую сапраўдную прычыну газавай атакі. Маўляў, «хочуць прыхапіць яе за бесцань».
Другая ж прычына - «ім не падабаецца тут Лукашэнка».
Ну і трэцяе - «асабістыя матывы, пра якія вы таксама добра ведаеце».
Увогуле атрымалася не столькі пра газ, колькі пра выбары.
«Усё абсалютна зразумела. Ідзе ціск напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі. І наша апазіцыя, і яны [расійцы] мяркуюць, што Лукашэнка дзеля захавання ўлады перад выбарамі, каб Лукашэнку Крэмль падтрымаў і прызнаў, здасць усё», — патлумачыў ён карэспандэнту «Еўраньюс», якога па-свойску называў Аляксеем.
Пра абарону незалежнасці, імперскае мысленне Крамля ды жаданне ўтрымаць Беларусь у сферы свайго ўплыву гаспадар кабінета казаў у такіх выразах і так палымяна, нібы ягонымі вуснамі прамаўляў сам Зянон Пазняк.
Сутнасць крамлёўскага падыходу да Беларусі была сфармулявана пяццю інфінітывамі запар: «Узяць, скруціць, нахіліць, прыціснуць, задушыць».
Усё было горача і пераканаўча. Еўропа ўбачыла змагара-незалежніка.
Заадно ён падкрэсліў, што еўрапейцам варта болей інтэнсіўна шукаць альтэрнатыўныя шляхі пастаўкі вуглевадароднай сыравіны: «На Расію спадзявацца абсалютна нельга».
Аднак Еўропа не пачула ні слова пра тое, чаму з гэнакай брыдкай, невылечнай, драпежнай імперыяй мудрае кіраўніцтва сінявокай рэспублікі 15 гадоў гуляе ў «раўнапраўную інтэграцыю». І не выключана, што яшчэ глыбей засуне суверэнітэт у імперскую пашчу, падпісаўшы пасля выбрыкаў Мытны звяз.
Аляксандр Класкоўскі Наша Ніва 25 чэрвеня 2010
Гэты быў той выпадак, калі дастаткова было назваць рэчы сваімі імёнамі.
«У іх вока гарыць на дзяржаўную ўласнасць у Беларусі», - патлумачыў Лукашэнка першую сапраўдную прычыну газавай атакі. Маўляў, «хочуць прыхапіць яе за бесцань».
Другая ж прычына - «ім не падабаецца тут Лукашэнка».
Ну і трэцяе - «асабістыя матывы, пра якія вы таксама добра ведаеце».
Увогуле атрымалася не столькі пра газ, колькі пра выбары.
«Усё абсалютна зразумела. Ідзе ціск напярэдадні прэзідэнцкіх выбараў у Беларусі. І наша апазіцыя, і яны [расійцы] мяркуюць, што Лукашэнка дзеля захавання ўлады перад выбарамі, каб Лукашэнку Крэмль падтрымаў і прызнаў, здасць усё», — патлумачыў ён карэспандэнту «Еўраньюс», якога па-свойску называў Аляксеем.
Пра абарону незалежнасці, імперскае мысленне Крамля ды жаданне ўтрымаць Беларусь у сферы свайго ўплыву гаспадар кабінета казаў у такіх выразах і так палымяна, нібы ягонымі вуснамі прамаўляў сам Зянон Пазняк.
Сутнасць крамлёўскага падыходу да Беларусі была сфармулявана пяццю інфінітывамі запар: «Узяць, скруціць, нахіліць, прыціснуць, задушыць».
Усё было горача і пераканаўча. Еўропа ўбачыла змагара-незалежніка.
Заадно ён падкрэсліў, што еўрапейцам варта болей інтэнсіўна шукаць альтэрнатыўныя шляхі пастаўкі вуглевадароднай сыравіны: «На Расію спадзявацца абсалютна нельга».
Аднак Еўропа не пачула ні слова пра тое, чаму з гэнакай брыдкай, невылечнай, драпежнай імперыяй мудрае кіраўніцтва сінявокай рэспублікі 15 гадоў гуляе ў «раўнапраўную інтэграцыю». І не выключана, што яшчэ глыбей засуне суверэнітэт у імперскую пашчу, падпісаўшы пасля выбрыкаў Мытны звяз.
Аляксандр Класкоўскі Наша Ніва 25 чэрвеня 2010
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/13-402/38/1223
Текущая дата: 23.11.2024