Адпаведны ўказ быў падпісаны 7 верасня. Дзяржаўных узнагарод удастоены 60 прадстаўнікоў розных сфер дзейнасці. Ордэны, медалі і ганаровыя званні прысуджаны за шматгадовую плённую працу, высокі прафесіяналізм, узорнае выкананне службовых абавязкаў, мужнасць і адвагу, праяўленыя пры ратаванні людзей падчас пажару, заслугі ў воінскай службе і ахове дзяржаўнай граніцы, значны асабісты ўклад ва ўдасканаленне падатковай сістэмы, рэалізацыю сацыяльна-эканамічнай палітыкі краіны, развіццё лесагаспадарчай вытворчасці, транспартнай галіны, машынабудавання і сельскай гаспадаркі, выдатныя дасягненні ў сферах адукацыі, аховы здароўя, навукі, культуры і спорту.

Сімвалічна, што ўрачыстая цырымонія ўзнагароджання працавітых, адданых сваёй краіне людзей адбылася напярэдадні дзяржаўнага свята — Дня народнага адзінства. Перш чым атрымаць высокія ўзнагароды і званні з рук кіраўніка дзяржавы, удзельнікі ўрачыстасці падчас экскурсіі азнаёміліся з сімвалам беларускай дзяржаўнасці — Палацам Незалежнасці.

«Вы прыехалі з розных куткоў Беларусі, да свайго поспеху ішлі таксама рознымі дарогамі, але сёння гэтыя дарогі сышліся ў адзіны шлях — наш шлях, — адзначыў, звяртаючыся да прысутных, Прэзідэнт. — Ён адчыніў перад вамі дзверы сімвала нашай незалежнасці — Палаца Незалежнасці — і прывёў да заслужаных узнагарод».

Кіраўнік дзяржавы звярнуў увагу, што ў гэтай падзеі ёсць пэўны сімвалізм. «Працуючы ў самых розных сферах, ставячы перад сабой самыя розныя мэты, мы дасягаем самых высокіх вынікаў, якія ў выніку становяцца агульным поспехам — поспехам усёй нашай краіны, — падкрэсліў беларускі лідар. — І чым больш асабістых дасягненняў — тым мацнейшая наша Беларусь».

Па словах Аляксандра Лукашэнкі, кожны з узнагароджаных увасабляе найлепшыя нацыянальныя рысы беларусаў. «Гэта працавітасць, якая праяўляецца ў жаданні развіваць свае здольнасці, пастаянна вучыцца і прафесійна расці, — удакладніў ён. — Гэта патрыятызм, які мы бачым у імкненні служыць Айчыне, гатоўнасці ў любы момант устаць на абарону гэтай Айчыны. Вырошчваючы хлеб, навучаючы і выхоўваючы дзяцей, дапамагаючы людзям з цяжкім лёсам, ратуючы жыцці, вы дэманструеце адказнасць, міласэрнасць і чалавекалюбства беларускага народа — галоўныя яго рысы».

Як заўважыў Прэзідэнт, творчасць гэтых людзей адлюстроўвае прыгажосць і гармонію нашай культуры. «Навуковыя дасягненні паказваюць інтэлектуальную моц, а спартыўныя перамогі — сілу духу нашай нацыі, — канстатаваў кіраўнік дзяржавы. — Ваш жыццёвы досвед — гэта яркія старонкі нашай агульнай гісторыі, гісторыі суверэннай незалежнай Беларусі».

Аляксандр Лукашэнка выказаў удзячнасць узнагароджаным, а ў іх асобе — усім беларусам, якія аддаюць часцінку сваёй душы любімай справе, людзям, роднай краіне.

«Дзень уз`яднання Беларусі — усходняй і заходняй яе часцей — 17 верасня 1939 года мінулага стагоддзя стаў сімвалам нашага нацыянальнага адзінства, непадуладнага часу, — падкрэсліў кіраўнік дзяржавы. — Але гэты досвед сведчыць, што не менш важна быць разам у мірны час, працаваць на карысць свайго народа і Айчыны. І жыць трэба так, каб ніколі больш не паўтараць памылак мінулага, каб быць моцнымі перад абліччам новых пагроз і выклікаў часу, каб захаваць нашу мірную, дзіўную, прыгожую Беларусь для дзяцей і ўнукаў. Жыць трэба так, каб увогуле сорамна не было потым: і табе, і тым, хто за намі прыйдзе».

Перад тым як прыступіць да цырымоніі ўзнагароджання, беларускі лідар яшчэ раз выказаў удзячнасць прысутным за ўсё, што яны робяць, і павіншаваў з надыходзячым святам — Днём народнага адзінства і заслужанымі ўзнагародамі.

Напрыканцы Прэзідэнт пажадаў усім узнагароджаным дзейнічаць так, як спартсмен Антон Смольскі, якому кіраўнік дзяржавы прысвоіў званне заслужанага майстра спорту. «Тры дыстанцыі — тры бліскучыя перамогі, — кажучы аб выніках Кубка Садружнасці, адзін з этапаў якога нядаўна завяршыўся ў Сочы, адзначыў Аляксандр Лукашэнка. — Калі ўсе так будзем адносіцца да працы, калі мы будзем займацца сваёй справай, нічога нам не страшна і вайны ў нас ніколі не будзе. Войны разгортваюцца і з`яўляюцца там, дзе людзі перастаюць працаваць. А перастаўшы працаваць, шукаюць сабе дзікую, страшную працу, забіваючы адзін аднаго. Таму жадаю вам, каб мелі сваю працу, бачылі сваю сям`ю і маглі абараніць сваіх дзяцей і ўнукаў. Ну а мы з ваеннымі сваю працу зробім, калі ў мірны час будзеце годна рабіць сваю працу вы».

Узнагароджаныя падзяліліся з журналістамі сваімі ўражаннямі ад наведвання Палаца Незалежнасці і першымі эмоцыямі пасля ўручэння высокіх узнагарод і званняў.

Як прызнаўся спартсмен-інструктар нацыянальнай каманды па біятлоне Рэспубліканскага цэнтра алімпійскай падрыхтоўкі па зімніх відах спорту «Раўбічы» Антон Смольскі, аб тым, што стаў заслужаным майстрам спорту, даведаўся ў інтэрнэце. Першым яго павіншаваў дэкан Беларускага нацыянальнага тэхнічнага ўніверсітэта, дзе малады чалавек праходзіць навучанне. Апярэдзіць дэкана мог толькі трэнер Антона, аднак ён не спяшаўся паведамляць спартсмену гэтую навіну: наперадзе ў біятланіста была адказная гонка, таму трэнер не хацеў адцягваць яго ад падрыхтоўкі.

«Для кожнага спартсмена важна мець такое званне, як «заслужаны майстар спорту», — лічыць Антон Смольскі. — Гэта паказчык таго, што спартсмен паказаў адзін з найвышэйшых вынікаў у сваёй кар`еры. Вядома, спыняцца на дасягнутым не збіраюся. Працягваю спартыўную кар`еру і буду далей радаваць балельшчыкаў. Мая мара — зноў апынуцца на п`едэстале на Алімпійскіх гульнях».

У Палацы Незалежнасці Антон быў упершыню. Малады чалавек адчуў вялікі гонар, што ён, звычайны хлопец, прысутнічаў у такім важным для нашай краіны будынку.

Заслужаным артыстам Рэспублікі Беларусь стаў начальнік ваенна-аркестравай службы Узброеных Сіл — начальнік дзяржаўнай установы «Заслужаны калектыў Рэспублікі Беларусь «Узорна-паказальны аркестр Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь» Ігар Хлебус. На дырыжорскай рабоце афіцэр — з 1993 года.

«Першапачаткова хацеў стаць музыкам, потым падумаў, а чаму б не быць ваенным музыкам, — расказвае гісторыю свайго творчага шляху палкоўнік. — Цяпер я больш вызначаю сябе як афіцэр, бо мы таксама, як і ўсе ваеннаслужачыя, выконваем пастаўленыя задачы. Уся наша дзейнасць — на карысць нашай краіны».

Кампазіцыі, якія выконваюць музыкі ў пагонах, заўсёды задаюць урачысты настрой. Іх нельга не заўважыць сярод іншага рэпертуару, немагчыма не даслухаць да канца. «Галоўная задача нашай музыкі — патрыятычнае выхаванне, — адзначае Ігар Хлебус. — Сама форма абавязвае. Калі наша музыка чапляе слухача, калі ў гэты момант ён з гонарам усведамляе, што з`яўляецца беларусам, — значыць, трапілі туды, куды трэба».

Гэты год багаты для творчага калектыву і яго кіраўніка на ўзнагароды. На пачатку года Узорна-паказальны аркестр Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь быў адзначаны прэміяй Прэзідэнта «За духоўнае адраджэнне».

Намесніку дырэктара Гродзенскага абласнога аграпрамысловага саюза Івану Алізаровічу прысвоена званне заслужанага работніка сельскай гаспадаркі Рэспублікі Беларусь. У гэтай сферы ён ні многа, ні мала — амаль паўвека. Досвед, назапашаны ў сельскагаспадарчай галіне, цяпер перадае маладым спецыялістам і кіраўнікам.

Іван Алізаровіч расказвае, што нават за столькі гадоў, колькі ён прысвяціў аграпрамысловаму комплексу, не паспеў стаміцца. «Кожны дзень нешта новае, перадавое — сельская гаспадарка не стаіць на месцы, сур`ёзна рухаецца наперад, — адзначае ён. — Навука далёка пайшла наперад, але ўсёй тэхнікай, якая знаходзіцца на сяле, кіруюць людзі. Таму стары савецкі лозунг — кадры вырашаюць усё — актуальны дагэтуль».

Узнагароджаны прызнаецца, што, калі б яму задалі пытанне, ці хацеў бы ён прайсці свой жыццёвы шлях па-іншаму, адказ быў бы адназначны — не, не хацеў бы. «Атрымліваю маральнае задавальненне ад сваёй работы, ад таго, як расце добры ўраджай, — прызнаецца Іван Алізаровіч. — Імкнуся не адставаць ад усіх тэхналогій, навацый, якія ёсць у свеце».