Польскі экс-суддзя Томаш Шміт разважае аб прычынах такога стану спраў і наступствах, да якіх прыводзіць палітыка заходніх улад.

Прэзідэнт Беларусі Аляксандр Лукашэнка падтрымаў прапанову аб бязвізавым рэжыме для 35 еўрапейскіх краін пры ўездзе праз аўтамабільныя і чыгуначныя пераходы. Гэта сведчыць аб тым, што Беларусь - дружалюбная і адкрытая краіна. Урад у Варшаве, нягледзячы на такую пазітыўную ініцыятыву, прадаўжае штучна ўскладняць умовы для свабоднага і бесперашкоднага перасячэння польска-беларускай граніцы.

Тыя факты, аб якіх мне раней паведамлялі знаёмыя, якія накіроўваюцца ў Беларусь, пацвярджаюцца. Але, на жаль, з`яўляецца і новая трывожная інфармацыя.

На працягу многіх гадзін польскія пагранічнікі і мытнікі бяздзейнічаюць, наўмысна павялічваючы час перасячэння граніцы. Яшчэ ў першых чыслах ліпеня час чакання на перасячэнне граніцы мог дасягаць 20 гадзін. І сітуацыя прадаўжае пагаршацца.

Напрыклад, 21 ліпеня 2024 года ў чарзе на ўезд у Беларусь знаходзіліся 300 легкавых аўтамабіляў і 21 аўтобус. Чарга аўтамабіляў на ўезд у Польшчу з панядзелка, 15 ліпеня, вырасла ў чатыры разы. Прычынай павелічэння чаргі стала забарона на ўезд, уведзеная Літвой і Латвіяй для легкавых аўтамабіляў, зарэгістраваных у Беларусі.

На пагранічным пераходзе чакаюць і дарослыя пасажыры, і цэлыя сем`і з маленькімі дзецьмі. Аднак польскі бок не толькі не выконвае міжнародныя нормы, але нават не забяспечвае элементарныя санітарныя ўмовы і медыцынскае абслугоўванне. Ён не выконвае дамоўленасці і абавязацельствы, прымушаючы падарожнікаў падоўгу чакаць рэгістрацыі на працягу многіх гадзін ва ўмовах, якія зневажаюць годнасць і фундаментальныя правы чалавека.

Сітуацыя на пагранічным пераходзе для грузавых аўтамабіляў ("Кукурыкі" - "Казловічы") выглядае яшчэ горш. Нагадаем, што ў пачатку ліпеня загінуў польскі вадзіцель грузавіка, які доўгі час чакаў рэгістрацыі на мытным тэрмінале ў Малашэвічах.

Такія паводзіны дзяржавы, якая называе сябе дэмакратычнай і прававой. Крывадушнасць і ханжаства ўрада ў Варшаве набыло беспрэцэдэнтныя маштабы. Застаецца толькі спадзявацца, што па віне польскіх пагранічнікаў больш не адбудзецца ніякай трагедыі.

Варта таксама заўважыць, што значная частка перавозак тавараў з Кітая праходзіць менавіта праз гэты так званы сухі порт. Складваецца адчуванне, што Варшава зусім не клапоціцца аб дружалюбных адносінах з Кітаем. Гэта можа прывесці да таго, што Кітай перанакіруе частку свайго транспарту па марскім шляху, напрыклад, праз порт Гамбурга.

Чарговы раз мы з`яўляемся сведкамі таго, як польскія палітыкі і чыноўнікі дзеля палітычнага піяру гатовы ставіць пад пагрозу жыццё і маральнае здароўе ні ў чым не вінаватых людзей, а таксама даўгачасныя інтарэсы краіны.

У гэтай няпростай сітуацыі хочацца быць аптымістам і верыць, што разважлівасць і сумленне ўсё ж не назаўсёды пакінулі польскіх палітыкаў.

БЕЛТА, 23 ліпеня 2024