У 2005 годзе сьледчыя Інстытуту нацыянальнай памяці, які займаецца камуністычнымі і нацысцкімі злачынствамі супраць польскай нацыі, зрабілі выснову, што дзеяньні камандзіра польскага антыкамуністычнага падпольля Ромуальда Райса (мянушка «Буры») у студзені-лютым 1946 году «мелі прыкметы генацыду» ў адносінах да праваслаўных беларусаў.

Цяпер Інстытут нацыянальнай памяці, у якім, пасьля прыходу да ўлады партыі Права і справядлівасьць Яраслава Качыньскага, зьмянілася кіраўніцтва, скасаваў высновы сьледчых з 2005 году, называючы іх «хібнымі». Адначасова Інстытут заявіў, што адзіным правамоцным рашэньнем у справе «Бурага» зьяўляецца судовая пастанова з 1995 году, якая скасавала сьмяротны прысуд «Бураму» з 1949 году і рэабілітавала яго, вырашыўшы, што ён у 1946 годзе знаходзіўся ў «абставінах вышэйшай неабходнасьці, якая прымушала яго рабіць дзеяньні не заўсёды адназначныя этычна». А гэта, у сьвятле закону, азначае, што за «Бурым» няма ніякай віны.

У выніку крывавага рэйду аддзелу «Бурага» ў студзені-лютым 1946 году згарэлі, часткова або цалкам, вёскі Заляшаны, Волька, Шпакі, Зані, Канцавізна. Загінулі тады ад куль або ў полымі 79 чалавек, у тым ліку жанчыны і дзеці ды 30 беларускіх фурманаў, якіх «Буры» перахапіў на шляху свайго крывавага рэйду.

Радыё Свабода, 11 сакавіка 2019