Фестываль "Там па маёвай росі" распачаўся ў Студзіводах каля Бельска-Падляшскага. У чарговы раз тут сабраліся аматары падляшска-палескага фальклору, народнай традыцыі і мовы.
Падляшска-палескі фестываль "Там па маёвай росі" працягнецца карагодамі, прысвечанымі святу Юр’я. У гэтыя хвіліны ў Студзіводах, на поле Старыя Парубы, рушыць карагод, удзельнікі якога абыйдуць пасевы збожжа і пакажуць абрады, звязаныя з Юр’ем. На працягу другой паловы дня карагоды пройдуць таксама вуліцамі Гусакоў, Арэхвічаў і Гацькоў.
Як адзначае старшыня таварыства "Гай" Ян Мордань з Гацькоў, у вёсцы ўжо дзесяць гадоў супольна збіраюцца на Юр’я, але сёлетняе святкаванне - асаблівае:
- Таму што ў межах фестывалю “Там па маёвай росі”, прыязджаюць два фальклорныя калектывы з Брэстчыны. Завітаюць да нас як бы з іншай вёскі і ўвойдуць карагодам у вёску Гацькі. Я думаю, што гэтыя калектывы мясцовыя жыхары сустрэнуць належным чынам.
А 15-ай гадзіне абыход збожжа і выхад этнаграфічных гуртоў з Дывіна і Хмелева плануецца ў вёсцы Гусакі. У 17.30 карагод пройдзе вуліцай Арэхавічаў, а ў 18 гадзін - завітае ў Гацькі.
* * *
У першы дзень фестывалю гаварылі пра сувязі Бельскай ды Кобрынскай земляў: у музеі Малой Айчыны ў Студзіводах адкрылася выстава "Традыцыйнае адзенне Кобрынскай зямлі", прайшоў тэматычны папулярна-навуковы семінар.
Як адзначае старшыня музея, арганізатар фестывалю Дарафей Фіёнік, для яго Кобрыншчына - гэта блізкая ў духоўным і гістарычным сэнсе зямля:
- Кобрыншчына сёння – гэта Палессе, але гістарычна гэта Падляшша, бо ў Падляшскае ваяводства, якое было створана ў 1513 годзе, таксама ўваходзіў Кобрынскі павет, Кобрынская зямля, Кобрынскае княства. Тут вельмі глыбокія гістарычныя і культурныя сувязі. Культура, мова, традыцыя - ўсё паміж сабой звязана.
Удзельніцы этнаграфічнай групы з Дывіна, што на Кобрыншчыне, заспявалі гасцям фестывалю свае традыцыйныя песні, якія, як кажуць, ведаюць ад сваіх бацькоў і дзядоў:
- Яшчэ дзяўчатамі былі, калі нашыя бабулі і матулі спявалі, ну а цяпер нам засталося. Гэтым песням хіба за сто гадоў, мне ўжо 71 год, а я была самая малодшая ў сям’і. Яшчэ бацькі нашыя жаніліся з гэтымі песнямі, яны ўжо зрабіліся традыцыйнымі, па-ціху адыходзяць, але пакуль мы жывыя будзем берагчы.
Прайшоў у Студзіводах і аўтарскі вечар Пятра Шэпэцюка з вёскі Лелікава, які піша на даволі рэдкім тараканскім дыялекце. Аўтар уклаў нават невялікі слоўнік сваёй роднай гаворкі. Сёння Фестываль працягнецца карагодамі, прысвечанымі святу Юр’я, якія пройдуць вуліцамі Гусакоў, Арэхавічаў і Гацькоў. Агулам фестывальныя мерапрыемствы будуць доўжыцца цэлы месяц.
Яна Запольская
Радыё Рацыя, 7 траўня 2012
Як адзначае старшыня таварыства "Гай" Ян Мордань з Гацькоў, у вёсцы ўжо дзесяць гадоў супольна збіраюцца на Юр’я, але сёлетняе святкаванне - асаблівае:
- Таму што ў межах фестывалю “Там па маёвай росі”, прыязджаюць два фальклорныя калектывы з Брэстчыны. Завітаюць да нас як бы з іншай вёскі і ўвойдуць карагодам у вёску Гацькі. Я думаю, што гэтыя калектывы мясцовыя жыхары сустрэнуць належным чынам.
А 15-ай гадзіне абыход збожжа і выхад этнаграфічных гуртоў з Дывіна і Хмелева плануецца ў вёсцы Гусакі. У 17.30 карагод пройдзе вуліцай Арэхавічаў, а ў 18 гадзін - завітае ў Гацькі.
* * *
У першы дзень фестывалю гаварылі пра сувязі Бельскай ды Кобрынскай земляў: у музеі Малой Айчыны ў Студзіводах адкрылася выстава "Традыцыйнае адзенне Кобрынскай зямлі", прайшоў тэматычны папулярна-навуковы семінар.
Як адзначае старшыня музея, арганізатар фестывалю Дарафей Фіёнік, для яго Кобрыншчына - гэта блізкая ў духоўным і гістарычным сэнсе зямля:
- Кобрыншчына сёння – гэта Палессе, але гістарычна гэта Падляшша, бо ў Падляшскае ваяводства, якое было створана ў 1513 годзе, таксама ўваходзіў Кобрынскі павет, Кобрынская зямля, Кобрынскае княства. Тут вельмі глыбокія гістарычныя і культурныя сувязі. Культура, мова, традыцыя - ўсё паміж сабой звязана.
Удзельніцы этнаграфічнай групы з Дывіна, што на Кобрыншчыне, заспявалі гасцям фестывалю свае традыцыйныя песні, якія, як кажуць, ведаюць ад сваіх бацькоў і дзядоў:
- Яшчэ дзяўчатамі былі, калі нашыя бабулі і матулі спявалі, ну а цяпер нам засталося. Гэтым песням хіба за сто гадоў, мне ўжо 71 год, а я была самая малодшая ў сям’і. Яшчэ бацькі нашыя жаніліся з гэтымі песнямі, яны ўжо зрабіліся традыцыйнымі, па-ціху адыходзяць, але пакуль мы жывыя будзем берагчы.
Прайшоў у Студзіводах і аўтарскі вечар Пятра Шэпэцюка з вёскі Лелікава, які піша на даволі рэдкім тараканскім дыялекце. Аўтар уклаў нават невялікі слоўнік сваёй роднай гаворкі. Сёння Фестываль працягнецца карагодамі, прысвечанымі святу Юр’я, якія пройдуць вуліцамі Гусакоў, Арэхавічаў і Гацькоў. Агулам фестывальныя мерапрыемствы будуць доўжыцца цэлы месяц.
Яна Запольская
Радыё Рацыя, 7 траўня 2012
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/3-403/3/14033
Текущая дата: 15.11.2024