Analizując niezwykle skuteczne sposoby echolokacji stosowane przez delfiny, można ulepszyć medyczne sposoby obrazowania za pomocą ultradźwięków – informuje strona internetowa uniwersytetu w Lund.
Dzięki milionom lat ewolucji delfiny osiągnęły wysoki stopień doskonałości w korzystaniu z ultradźwięków - zarówno do orientacji przestrzennej, jak i znajdowania pożywienia i porozumiewania się.
Nowe badania zespołu prof. Josefin Starkhammar z uniwersytetu w Lund (Szwecja) wykazały, że delfiny emitują dwa powiązane ze sobą elementy wiązki ultradźwiękowej - o różnych częstotliwościach i nieco przesunięte w czasie. Jak wyjaśnia prof. Starkhammar, wysokie i niskie częstotliwości są przydatne do odmiennych celów. Dźwięki o niskiej częstotliwości dalej rozchodzą się pod wodą, podczas gdy te o wysokiej częstotliwości mogą dostarczyć dokładniejszych informacji na temat kształtu obiektu.
Zdaniem autorki badań delfiny mogą odnosić liczne korzyści z tego, że wysyłają sygnały nieco oddzielone od siebie w czasie. Dzięki nim szybko oceniają na przykład prędkość nadpływającej lub uciekającej zdobyczy, zaś zmiany częstotliwości dostarczają bardziej precyzyjnej informacji na temat umiejscowienia obiektu.
Prof. Josefin Starkhammar wspólnie ze statystykami - prof. Marią Sandsten i doktorantką Isabellą Reinhold opracowały algorytm pozwalający rozszyfrować złożony sygnał.
W ten sposób można nie tylko lepiej zrozumieć sposób porozumiewania się delfinów, ale także opracować sposoby uzyskiwania wyraźniejszych obrazów za pomocą aparatury USG. Można by na przykład dokonywać pomiarów struktur umiejscowionych głębiej. Inny potencjalny obszar wykorzystania sposobów stosowanych przez delfiny to sonary i echosondy stosowane na statkach do nawigacji oraz śledzenia ławic ryb. Prof. Starkhammar myśli również o ultradźwiękowych badaniach jakości dróg – bez konieczności robienia odwiertów i pobierania próbek.
Autor: Paweł Wernicki
PAP, 1 czerwca 2018
Nowe badania zespołu prof. Josefin Starkhammar z uniwersytetu w Lund (Szwecja) wykazały, że delfiny emitują dwa powiązane ze sobą elementy wiązki ultradźwiękowej - o różnych częstotliwościach i nieco przesunięte w czasie. Jak wyjaśnia prof. Starkhammar, wysokie i niskie częstotliwości są przydatne do odmiennych celów. Dźwięki o niskiej częstotliwości dalej rozchodzą się pod wodą, podczas gdy te o wysokiej częstotliwości mogą dostarczyć dokładniejszych informacji na temat kształtu obiektu.
Zdaniem autorki badań delfiny mogą odnosić liczne korzyści z tego, że wysyłają sygnały nieco oddzielone od siebie w czasie. Dzięki nim szybko oceniają na przykład prędkość nadpływającej lub uciekającej zdobyczy, zaś zmiany częstotliwości dostarczają bardziej precyzyjnej informacji na temat umiejscowienia obiektu.
Prof. Josefin Starkhammar wspólnie ze statystykami - prof. Marią Sandsten i doktorantką Isabellą Reinhold opracowały algorytm pozwalający rozszyfrować złożony sygnał.
W ten sposób można nie tylko lepiej zrozumieć sposób porozumiewania się delfinów, ale także opracować sposoby uzyskiwania wyraźniejszych obrazów za pomocą aparatury USG. Można by na przykład dokonywać pomiarów struktur umiejscowionych głębiej. Inny potencjalny obszar wykorzystania sposobów stosowanych przez delfiny to sonary i echosondy stosowane na statkach do nawigacji oraz śledzenia ławic ryb. Prof. Starkhammar myśli również o ultradźwiękowych badaniach jakości dróg – bez konieczności robienia odwiertów i pobierania próbek.
Autor: Paweł Wernicki
PAP, 1 czerwca 2018
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/6-/108/43620
Текущая дата: 18.11.2024