Według nich proporcje ludzkich dłoni niemal się nie zmieniły od czasów, w których żyli ostatni wspólni przodkowie nasi i szympansów.

Zdaniem autorów badania budowa dłoni człowieka współczesnego jest dość prymitywna z natury. Jej kształt nie jest raczej wynikiem działania presji selekcyjnych, jakie mogły towarzyszyć pokoleniom naszych przodków, którzy uczyli się tworzyć kamienne narzędzia.

W stosunku do czterech pozostałych palców, kciuk ludzkiej dłoni jest dość długi. Kiedy porównać nas z małpami człekokształtnymi, okazuje się to jedną z najbardziej charakterystycznych cech budowy naszego ciała. Stosunkowo długi kciuk wymienia się często jako jedną z przyczyn sukcesu, który odnieśliśmy jako gatunek. Istnieją jednak różne teorie mówiące o tym, jak w ciągu tysiącleci ewoluowała ludzka dłoń.

Aby lepiej zrozumieć kolejne etapy ewolucji dłoni, naukowcy z amerykańskich uczelni: George Washington University i Stony Brook University oraz z hiszpańskiego Universitat Autonoma de Barcelona zmierzyli proporcje dłoni ludzi i współczesnych małp człekokształtnych. Badali też skamieniałe szczątki kostne należące do przodków ludzi i małp, np. ardipiteka (A.ramidus) czy australopiteka (A. sediba).

Stwierdzili, że ewolucja dłuższych palców u szympansów i orangutanów zachodziła jeszcze stosunkowo niedawno. Jednocześnie stosunkowo mało zmian zachodziło w budowie palców ludzi współczesnych, przodków ludzi i goryli.

Warszawa, 15 lipca 2015
PAP