Швейцарскія і амерыканскія фізікі атрымалі першыя доказы існавання паралельных светаў. Групе замежных спецыялістаў удалося знайсці анамальныя квантавыя флуктуацыі ў магутным паскаральніку часціц, якія не паддаюцца тлумачэнню стандартнымі фізічнымі законамі.

Як растлумачыў вядучы эксперт праекта, атрыманыя дадзеныя могуць сведчыць аб існаванні нябачнага «ценявога» сусвету, які ўзаемадзейнічае з рэальнасцю, дзе знаходзяцца жыхары Зямлі, на субатамным узроўні.

Некаторыя даследчыкі ўжо паспяшаліся назваць гэтае адкрыццё «рэвалюцыяй у фізіцы», параўноўваючы яго з адкрыццём гравітацыйных хваль.

Што нам вядома аб існаванні паралельных светаў?

У 80-я гады амерыканскія і савецкія вучоныя выказалі здагадку, што пры фізічным пашырэнні на ранняй стадыі Вялікага выбуху ўтварылася сетка сусветаў, якая нагадвае счэпленыя паміж сабой мыльныя бурбалкі. Згодна з іх тэорыяй, чалавецтва жыве ўнутры адной з такіх бурбалак і не мае магчымасці ўбачыць, што адбываецца ў іншых.

Тэорыю мультысусвету пакуль не ўдалося нікому ні даказаць, ні абвергнуць, аднак навукоўцы любяць яе за тое, што яна адкрывае шырокія перспектывы для новых тэарэтычных пабудоў.

Тэму існавання люстранога сусвету нярэдка выкарыстоўваюць у сваіх работах пісьменнікі-фантасты. Звычайна ў такіх творах распавядаецца пра сустрэчу з двайнікамі ці змену асабістага лёсу героя. Пры гэтым канцэпцыя люстранога сусвету, гэта значыць паралельнага свету, існуе і ў тэарэтычнай касмалогіі.

Так як фізікі шляхам эксперыментаў вылічылі, што наш сусвет складаецца галоўным чынам з матэрыі, а антырэчыва ў ёй амаль няма, каб растлумачыць гэтую з’яву, у 90-я гады была вылучана гіпотэза аб тым, што разам з «матэрыяльным» сусветам, у якім жыве чалавецтва, утварылася яго люстраная пара, запоўненая антыматэрыяй. Пазней было даказана, што абодва сусветы маюць свой час, які супадае з ростам энтрапіі, але агульны яго напрамак захоўваецца. Такім чынам, гіпотэза люстраных сусветаў сапраўды адпавядае фізічнай тэорыі і не супярэчыць другому закону тэрмадынамікі.

Звязда, 26 лютага 2025