Samice ptaków z rodziny burzykowatych migrują latem do Francji jedynie w swoim, „damskim” towarzystwie – orzekli naukowcy z Oksfordu.
Zdaniem badaczy migrujące grupy burzyków balearskich dzielą się pod względem płci, a poza tym migracja samic trwa dłużej. Naukowcom po raz pierwszy udało się prześledzić całoroczne wędrówki tych ptaków. Wnioski opisali w magazynie „PLoS ONE”.
Jedyny w Europie krytycznie zagrożony gatunek morskich ptaków często gości u południowego wybrzeża Wielkiej Brytanii, gdzie szacuje się go na zaledwie 3,2 tys. par. Największym zagrożeniem dla burzyków ze strony człowieka jest przypadkowe złapanie w sieci podczas połowu ryb, gdyż ptaki odpoczywają na powierzchni wody i nurkują w poszukiwaniu pożywienia.
Większość roku burzyki balearskie spędzają w okolicy swoich miejsc lęgowych w jaskiniach wzdłuż wybrzeża Balearów. Pod koniec czerwca ptaki migrują z basenu Morza Śródziemnego na trzy miesiące w poszukiwaniu pożywienia u wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i Francji.
W 2010 roku naukowcy wyposażyli 26 ptaków z kolonii na Majorce w miniaturowe nadajniki, a potem śledzili ich wędrówki na relatywnie małych obszarach w zachodniej Portugalii i południowo-zachodniej Bretanii. Odkryli, że tylko samice migrowały do Francji, co sugeruje, że samce i samice burzyków balearskich mogą wybierać odmienne miejsca na spędzenie lata.
Dodatkowo okazało się, że samice wylatują na dłużej – średnio ich wycieczki trwają 91 dni, podczas gdy samców – 83. Skoro samice nie lecą dalej niż do południowo-zachodniej Francji, a migrują na dłużej, może to świadczyć o tym, że większe odległości nie są powodem dłuższej nieobecności ptaków.
W badaniu wzięła udział grupa składająca się m.in. z naukowców z University of Oxford, instytutu British Geological Survey oraz miejscowych ekspertów z Majorki i Hiszpanii – podał serwis BBC News. Naukowcy z Oksfordu zamierzają wykorzystać zdobyte informacje do działań na rzecz ochrony burzyków balearskich (Puffinus mauretanicus).
26 marca 2012, Warszawa
PAP
Jedyny w Europie krytycznie zagrożony gatunek morskich ptaków często gości u południowego wybrzeża Wielkiej Brytanii, gdzie szacuje się go na zaledwie 3,2 tys. par. Największym zagrożeniem dla burzyków ze strony człowieka jest przypadkowe złapanie w sieci podczas połowu ryb, gdyż ptaki odpoczywają na powierzchni wody i nurkują w poszukiwaniu pożywienia.
Większość roku burzyki balearskie spędzają w okolicy swoich miejsc lęgowych w jaskiniach wzdłuż wybrzeża Balearów. Pod koniec czerwca ptaki migrują z basenu Morza Śródziemnego na trzy miesiące w poszukiwaniu pożywienia u wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego i Francji.
W 2010 roku naukowcy wyposażyli 26 ptaków z kolonii na Majorce w miniaturowe nadajniki, a potem śledzili ich wędrówki na relatywnie małych obszarach w zachodniej Portugalii i południowo-zachodniej Bretanii. Odkryli, że tylko samice migrowały do Francji, co sugeruje, że samce i samice burzyków balearskich mogą wybierać odmienne miejsca na spędzenie lata.
Dodatkowo okazało się, że samice wylatują na dłużej – średnio ich wycieczki trwają 91 dni, podczas gdy samców – 83. Skoro samice nie lecą dalej niż do południowo-zachodniej Francji, a migrują na dłużej, może to świadczyć o tym, że większe odległości nie są powodem dłuższej nieobecności ptaków.
W badaniu wzięła udział grupa składająca się m.in. z naukowców z University of Oxford, instytutu British Geological Survey oraz miejscowych ekspertów z Majorki i Hiszpanii – podał serwis BBC News. Naukowcy z Oksfordu zamierzają wykorzystać zdobyte informacje do działań na rzecz ochrony burzyków balearskich (Puffinus mauretanicus).
26 marca 2012, Warszawa
PAP
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/6-1/117/12977
Текущая дата: 06.11.2024