Свята ўстаноўлена ў памяць пра дзень, калі Марыі з’явіўся пасланы Богам Арханёл Гаўрыіл і абвясьціў: «Не бойся, Марыя, бо ты здабыла ласку ў Бога. Ты народзіш Сына і дасі імя яму Ісус. Ён будзе вялікі і назавецца Сынам Усявышняга, і Царству яго не будзе канца». Лічыцца, што менавіта ў гэты дзень на Марыю сышоў Дух Святы і яна зачала Богадзіцяці Ісуса.

Благавешчанне штогод адзначаецца 7 красавіка (па новым стылі), роўна за дзевяць месяцаў да нараджэння Хрыстова, якое прыпадае на 7 студзеня. З даўніх часоў свята з’яўляецца адным з самых важных і шанаваных у праваслаўі. На Русі верылі, што ў гэты дзень нават грэшнікаў не мучаць у пекле.

Выконваць якую-небудзь працу строга забаранялася.

Свята настолькі ўшанаваны, што калі ён здараецца ў Вялікі пост, то пост послабляется, а калі ў Вялікдзень, то святкуецца адначасова з Уваскрасеннем Хрыстовым. У гэты дзень здзяйсняецца ўрачыстая Літургія Іаана Златавуста, якая папярэднічаецца усяночнай службай. Пасля службы асвячаюцца хлеб і соль.

Паводле народных павер’яў, Благавешчанне азначае прыход вясны, калі Сам Гасподзь бласлаўляе зямлю на сеянне, урадлівасць, гэта значыць на дабрабыт чалавечае. У гэты дзень выпякалі прасфоры, у якія ўкладвалася капейка (на шчасце). Акрамя таго, прасфоры клалі альбо ў насенне, альбо закопвалі па кутах палёў, абараняючы такім чынам будучы ўраджай.

Па існаваўшым павер’і, якое надвор’е на Благавешчанне-такое яно будзе і на Вялікдзень.

Звязда, 7 красавіка 2024