Амаль 20-старонкавая дактрына падрабязна апісвае выклікі і пагрозы ў сферы энергабяспекі, мэты, прынцыпы, асноўныя напрамкі і задачы забеспячэння энергабяспекі, а таксама яе арганізацыйныя асновы.

"Поўнамаштабнаму ўдзелу РФ у забеспячэнні міжнароднай энергетычнай бяспекі перашкаджаюць меры абмежавальнага характару, уведзеныя шэрагам замежных дзяржаў адносна РФ, у тым ліку ў дачыненні да нафтавай і газавай галін яе паліўна-энергетычнага комплексу, а таксама процідзеянне, аказваемае шэрагам замежных дзяржаў і міжнародных арганізацый праектам у сферы энергетыкі, якія рэалізуюцца з удзелам РФ", - гаворыцца, у прыватнасці, у дакуменце. Да знешнепалітычных выклікаў энергабяспекі дактрына адносіць запавольванне сусветнага попыту на рэсурсы і рост вытворчасці ў свеце звадкаванага прыроднага газу.

Адзначаецца, што Расія падтрымлівае міжнародныя намаганні па барацьбе са змяненнямі клімату, аднак лічыць недапушчальным разгляд пытанняў змянення клімату і аховы навакольнага асяроддзя з прадузятага пункту гледжання, ушчамленне інтарэсаў дзяржаў - вытворцаў энергарэсурсаў і наўмыснае ігнараванне такіх аспектаў устойлівага развіцця, як забеспячэнне ўсеагульнага доступу да энергіі і развіццё чыстых вуглевадародных энергетычных тэхналогій. Знешнімі пагрозамі энергабяспекі краіны таксама названы выкарыстанне іншымі краінамі розных фінансавых, дагаворных і міжнародна-прававых механізмаў на шкоду РФ, дыскрымінацыя расійскіх пастаўшчыкоў і незаконны адбор пастаўляемых Расіяй энергарэсурсаў.

Да гэтай жа катэгорыі пагроз аднесена абмежаванне доступу расійскіх арганізацый сферы ПЭК да сучасных тэхналогій і абсталявання, а таксама прыцягнення фінансавання. Што датычыцца ўнутраных пагроз і рызык, то сярод іх названы зніжэнне якасці радовішчаў, рост злачыннасці ў сферы ПЭК і празмерная фінансавая нагрузка на прадпрыемствы галіны.