У атмасферным экспедыцыйным роліку можна пабачыць краявіды і жыхароў вёсак Заверша, Горыцы, Навасёлкі, Бездзеж у Драгічынскім раёне і Чухава, Ботава, Сташаны, Лемяшэвічы на Піншчыне. Тут пейзажы ды інтэр’еры, закінутыя ды пакуль жылыя хаты, жывёлы, расліны, аўталаўка, прыдарожныя крыжы, свежапафарбаваныя цэрквы, старыя рэчы, што ўжо выйшлі з ужытку і тыя, што пакуль выкарыстоўваюцца…
Відэаэнцыклапедыя палескага жыцця, якое паступова адыходзіць у нябыт, знікае, як той бусел, што зрываецца з месца ў апошнім кадры роліка.
Матэрыялы, што ўвайшлі ў ролік, здымаліся з 2015 года. Людзі, як вядома, не маладзеюць, магчыма, некаторых з герояў ужо няма ў гэтым свеце.
Тлумачачы любоў да паўднёвай Беларусі, лідар Vuraj Сяржук Доўгушаў кажа: “З Палесся ўсё пачыналася. Канечне, я бываў у экспедыцыях не толькі там, але першая паездка – самая запамінальная. Мы вандравалі разам з фатографам Міхаілам Лешчанкам і даследчыцай Ірынай Мазюк па Драгічынскім раёне, у 2012 годзе. А далей я пачаў самастойна арганізоўваць падарожжы, у некаторых былі са мной і музыкі гурта Vuraj. Нас нават многія называюць папулярызатарамі палескіх песень і гаворак. Напрыклад, наша назва “Вурай”, а не “Вырай”. Так кажуць у асобных рэгіёнах заходняга Палесся. А словам “літо” на Палессі завуць цыкл абрадавых песень, што выконваюцца пасля Купалля”.
Тлумачачы любоў да паўднёвай Беларусі, лідар Vuraj Сяржук Доўгушаў кажа: “З Палесся ўсё пачыналася. Канечне, я бываў у экспедыцыях не толькі там, але першая паездка – самая запамінальная. Мы вандравалі разам з фатографам Міхаілам Лешчанкам і даследчыцай Ірынай Мазюк па Драгічынскім раёне, у 2012 годзе. А далей я пачаў самастойна арганізоўваць падарожжы, у некаторых былі са мной і музыкі гурта Vuraj. Нас нават многія называюць папулярызатарамі палескіх песень і гаворак. Напрыклад, наша назва “Вурай”, а не “Вырай”. Так кажуць у асобных рэгіёнах заходняга Палесся. А словам “літо” на Палессі завуць цыкл абрадавых песень, што выконваюцца пасля Купалля”.
Музыкі гурта Vuraj апошнія чатыры гады запісвалі песні ад старэйшых жыхароў згубленых у багнах і лясах палескіх вёсак. Альбом Litо стаў своеасаблівым падсумаваннем гэтай працы. У яго складзе – пераасэнсаваны аўтэнтычны матэрыял. Кожнай песні нададзена адметнае "вурайскае" гучанне.
Сяржук Доўгушаў тлумачыць: “Мы паспрабавалі максімальна захаваць усю магію і сакральны сэнс песень, а галоўнае – мелодыі і мікрамовы. Мы як кампазітары пачулі нешта касмічнае, натхніліся і пачалі пісаць сваю сімфонію. На альбоме Lito гучаць песні, знойдзеныя ў розных кутках Палесся. Для творчых эксперыментаў мы ўзялі толькі малую частку запісанага матэрыялу. У альбом увайшло і некалькі інструментальных твораў. Упершыню ў нашых кампазіцыях загучала колавая ліра і з’явіліся аўтэнтычныя выканаўцы”.
Сяржук Доўгушаў тлумачыць: “Мы паспрабавалі максімальна захаваць усю магію і сакральны сэнс песень, а галоўнае – мелодыі і мікрамовы. Мы як кампазітары пачулі нешта касмічнае, натхніліся і пачалі пісаць сваю сімфонію. На альбоме Lito гучаць песні, знойдзеныя ў розных кутках Палесся. Для творчых эксперыментаў мы ўзялі толькі малую частку запісанага матэрыялу. У альбом увайшло і некалькі інструментальных твораў. Упершыню ў нашых кампазіцыях загучала колавая ліра і з’явіліся аўтэнтычныя выканаўцы”.
Акрамя ўласна песень вялікую ролю адыгралі ўражанні, атрыманыя падчас экспедыцый. Імі музыкі і паспрабавалі падзяліцца ў відэароліку.
Грошы на альбом Lito збіралі праз краўдфандынг. Запіс, звядзенне і мастэрынг рабілі ў Варшаве. 1 лістапада адбудзецца канцэртная прэзентацыя дыска ў прасторы ОК16.
Новы Час, 11 кастрычніка 2018