Сустрэчу правёў Беларускі саюз блакаднікаў Ленінграда. Старшы саветнік пасольства Расіі ў Беларусі Станіслаў Макаранка перадаў віншаванне і цёплыя пажаданні ад Надзвычайнага і Паўнамоцнага пасола Расіі ў Беларусі Барыса Грызлова ўдзельнікам сустрэчы.
«Гэты год запомніцца нам удвая: 80 гадоў вызвалення Ленінграда ад блакады і 80 гадоў поўнага вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Блакаднікі, якія абаранялі Ленінград, далі яму выстаяць і выжыць. Без гэтага ніяк не магла б адбыцца Вялікая Перамога», — адзначыў Станіслаў Макаранка.
«Гэты год запомніцца нам удвая: 80 гадоў вызвалення Ленінграда ад блакады і 80 гадоў поўнага вызвалення Беларусі ад нямецка-фашысцкіх захопнікаў. Блакаднікі, якія абаранялі Ленінград, далі яму выстаяць і выжыць. Без гэтага ніяк не магла б адбыцца Вялікая Перамога», — адзначыў Станіслаў Макаранка.
Ён падкрэсліў, што памяць аб гэтых падзеях перадаецца з пакалення ў пакаленне на працягу ўсяго жыцця, а таксама падзякаваў удзельнікам вайны, якія дзеляцца сваімі пачуццямі і ўспамінамі аб тых часах. Станіслаў Макаранка дадаў, што жадае поспехаў тым, хто абраў ваенную спецыяльнасць як сваю асноўную прафесію, а таксама нагадаў не забываць гісторыю і звяртацца за радай да старэйшых.
Удзельніца блакады Людміла Драко адзначыла, што страшныя падзеі закранулі многія сем’і. «У 2020 годзе я атрымала ўліковую картку беспрытульніка, у якой не засталося ніякіх звестак пра маіх бацькоў. Гэта ўсё, што ў мяне засталося ад Ленінграда. Я была эвакуявана ў Новасібірск 22 ліпеня 1942 года. Мяне ўдачарылі выдатныя прыёмныя бацькі: бацька беларус, а мама руская. Па адукацыі я фізік, 25 гадоў прапрацавала ў Акадэміі сувязі і 10 гадоў-на заводах. Я была першым тэхнолагам зборачнага цэха і вазіла нашу працоўную групу ў Новасібірск. Паколькі гэта горад, куды мяне эвакуявалі, то мне было цікава туды вярнуцца», — падзялілася сваёй гісторыяй Людміла Драко.
Паводле яе слоў, важна не забыць гэтыя страшныя падзеі і перадаць памяць пра іх новых пакаленням.
Звязда, 26 студзеня 2024