Законам нумар 273-З ад 29 чэрвеня 2023 года "Аб змяненні законаў па пытаннях працоўных адносін" прадугледжана, што дыстанцыйная работа можа быць пастаяннай, часовай (на перыяд да 6 месяцаў у каляндарным годзе) і камбінаванай (чаргаванне (пастаянна або часова) работы па месцы знаходжання наймальніка і дыстанцыйна).

Прадугледжана, што калі першапачаткова размова ідзе аб камбінаванай дыстанцыйнай рабоце, адпаведную ўмову ўключаць у працоўны дагавор. Калі работніка будуць пераводзіць з пастаяннай дыстанцыйнай работы на камбінаваную, гэта адкарэктуюць дадатковым пагадненнем, растлумачыла Валянціна Маслоўская.

У выпадках, калі ініцыятыва аб пераводзе на камбінаваную дыстанцыйную работу паступіць ад наймальніка, пачне дзейнічаць арт. 32 Працоўнага кодэкса, што датычыцца змянення істотных умоў працы. Наймальнік павінен папярэдзіць за месяц, абгрунтаваць прычыну, чаму прапануе перайсці на камбінаваную дыстанцыйную работу. Згаджаючыся, работнік прадоўжыць далей працоўныя адносіны. Калі яго гэта не задаволіць, ён мае права адмовіцца і пры звальненні яму выплацяць двухтыднёвы сярэдні заработак.

Часовая дыстанцыйная работа на любы тэрмін да 6 месяцаў не патрабуе ўнясення змяненняў у працоўны дагавор. Наймальніку дастаткова выдаць загад.

Валянціна Маслоўская заўважыла, што яшчэ да ўвядзення навацый у працоўнае заканадаўства магчымасць дыстанцыйнай работы ў Беларусі таксама існавала, але рэгулявалася грамадзянска-прававым дагаворам. Цяпер размова ідзе аб рэгуляванні на падставе Працоўнага дагавора. Гэта стварае пэўныя гарантыі для работнікаў, у тым ліку права на гарантаваную заработную плату, бальнічны, водпуск. У выпадку парушэнняў з боку наймальніка работнік зможа заявіць аб гэтым у Дэпартамент дзяржаўнай інспекцыі працы і адстаяць свае правы.

29 жніўня 2023, Мінск
БЕЛТА