Бітва стала лёсавырашальнай для ўсёй Усходняй Еўропы і прыпыніла навалу германцаў на 5 стагоддзяў. На баку крыжаносцаў замагаліся рыцары з усёй Еўропы. Вялікае Княства Літоўскае сабрала пад сваімі сцягамі не толькі беларускія, літоўскія, украінскія і смаленскія харугві, але і татараў.
Польскі гісторык Ян Длугаш пісаў, што нямецкія рыцары ляжалі на полі бітвы, як зрубленыя дубы. Але пад час рэканструкцыя некаторыя працягвалі назіраць за бойкай і пасля смерці. Штурм лагера крыжакоў дае рады, што перамагаюць саюзныя войскі кароны і княства. Самыя адчайныя першымі рухаюцца ў пралом. Сярэдневечныя даспехі дазвалялі вельмі малы агляд рыцарам, таму кожны меў свой лайфхак, як разледзець поле боя. Алебарда была бадай самай страшэннай зброяй у руках тагачаснага пехацінца. Алебардыст з аднаго ўдара мог не толькі разрубіць чужую зброю, але і нават збіць вершніка.
Ключавы момант рэканструкцыі - правадыр заклікае да двубою магістра Тэўтонскага ордэна і беларускага рыцара. Ульрых фон Юнгінген прымае выклік.
Двубой з беларускім рыцарам выходзіць зацятым, але кароткім. Ульрых фон Юнгінген паў на полі бою, як і 15 ліпеня 1410 года пад Грунвальдам. На нагах засталіся толькі самыя моцныя і выпрабаваныя рыцары. Пасля бойкі дамы сэрца завіхаюцца над сваімі рыцарамі.
Польскі гісторык Ян Длугаш пісаў, што нямецкія рыцары ляжалі на полі бітвы, як зрубленыя дубы. Але пад час рэканструкцыя некаторыя працягвалі назіраць за бойкай і пасля смерці. Штурм лагера крыжакоў дае рады, што перамагаюць саюзныя войскі кароны і княства. Самыя адчайныя першымі рухаюцца ў пралом. Сярэдневечныя даспехі дазвалялі вельмі малы агляд рыцарам, таму кожны меў свой лайфхак, як разледзець поле боя. Алебарда была бадай самай страшэннай зброяй у руках тагачаснага пехацінца. Алебардыст з аднаго ўдара мог не толькі разрубіць чужую зброю, але і нават збіць вершніка.
Ключавы момант рэканструкцыі - правадыр заклікае да двубою магістра Тэўтонскага ордэна і беларускага рыцара. Ульрых фон Юнгінген прымае выклік.
Двубой з беларускім рыцарам выходзіць зацятым, але кароткім. Ульрых фон Юнгінген паў на полі бою, як і 15 ліпеня 1410 года пад Грунвальдам. На нагах засталіся толькі самыя моцныя і выпрабаваныя рыцары. Пасля бойкі дамы сэрца завіхаюцца над сваімі рыцарамі.
Фестываль гістарычнай рэканструкцыі "Наш Грунвальд" праходзіць у музейным комплексе "Дудуткі" цягам 22-23 чэрвеня.
Фестываль "Наш Грунвальд" прапаноўвае наведвальнікам і аматарам гісторыі два складнікі — музычны і мілітарны. Гэтым разам было вырашана прапанаваць гледачам рэканструкцыю аднаго з вырашальных эпізодаў Грунвальдскай бітвы.
"Мы рэканструявалі фінальны эпізод бітвы — абарону умацаванага лагера і абоза, і смерць Вялікага магістра Тэўтонскага ордэну Ульрыха фон Юнгінгена", — распавёў арганізатар і заснавальнік фестывалю Аляксандр Рак.
Паводле яго слоў, прыблізна 150 рыцараў-рэканструктараў, а таксама артылерыя прынялі ўдзел у сучаснай Грунвальдскай бітве.
Аляксандр Рак адзначыў, што ў фестывалі прынялі ўдзел рэканструктары з Расіі, але беларуская мытня не прапусціла на фестываль клуб з Украіны.
"Адзін з мацнейшых клубаў гістарычнай рэканструкцыіі з Кіева "Айна Бера" з усімі дакументамі і дазволамі беларускія мытнікі пратрымалі на мяжы 16 гадзінаў без ежы і пітва, і не дазволілі прыехаць на фестываль. Спрабавалі вырашыць пытанне з дапамогаю МУС і Міністэрства турызму, але мытня ўсё роўна не дазволіла праехаць", — падкрэсліў заснавальнік фестываля.
Аляксандр Рак таксама адзначыў, што штурм умацаванага лагера крыжакоў быў цалкам баявы і, што гэта не было тэатралізаваным шоў.
Sputnik, 23 ліпеня 2017