Вставить в блог

Скопируйте следующий код для вставки в Ваш блог

<div><a href="http://belarus.kz"><img src="http://belarus.kz/images/01_logo.gif" border="0"></a> <img width="200" height="150" align="left" src="/xinha/plugins/ExtendedFileManager/demo_images/.resized_200x150_viarouka.jpg" style="margin: 6px; padding: 6px;" />Вяроўка — рэч, якая вельмі часта выкарыстоўваецца для таго, каб штосьці прывязаць і г.д. У той жа час пазней, з развіццём тэхнікі яе вырабу — віцця і пляцення, вяроўка набыла рытуальныя функцыі. * Вяроўку ніколі не перадавалі з рук у рукі і не бралі "голымі" рукамі. Неабходна было сказаць, дзе ляжыць ці вісіць вяроўка, або пакласці яе на зямлю, каб той, каму яна была патрэбна, узяў яе сам. * Каб жывёла, якую куплялі, прыжылася ў гаспадарцы, а таксама, каб "прывесці" ў сваю гаспадарку поспех і дабрабыт, пакупнік імкнуўся атрымаць тую вяроўку, на якой прывялі жывёлу на продаж. * Сярод усходніх славян было прынята плаціць пакупніку за вяроўку ці купляць новую, але сваю вяроўку абавязкова забіраць дадому. * Каб вырашыць гэтую бясконцую спрэчку, паўднёвыя славяне тую вяроўку, на якой вялі жывёлу, рэзалі на дзве часткі: адну пакідалі сабе, другую аддавалі пакупніку. * Вяроўка заўсёды сімвалізавала сувязь, сямейны саюз. Калі юнак жадаў ажаніцца, яму неабходна было ўзяць у руку вяроўку і пайсці з ёй 6 студзеня ў храм. У час набажэнства ён павінен быў вымаўляць імя той дзяўчыны, з якой жадаў ажаніцца. Лічылася, што тады яго жаданне абавязкова спраўдзіцца. * Лічылася, што менавіта вяроўкай ведзьмакі адбіраюць у кароў малако, вяроўкай збіралі расу, каб прынесці шкоду чалавеку і хатняй жывёле. * У той жа час менавіта вяроўкай перавязвалі жаніха і нявесту перад вянчаннем, абвязвалі ложак парадзіхі і г.д. Часцей за ўсё вяроўка (нітка, пояс) былі чырвонага колеру. * На Раство вяроўкай звязвалі ножкі стала, каб летам хатняя жывёла вярталася дадому і не згубілася ў лесе. * У крузе, складзеным з вяроўкі, кармілі кур у Сачэльнік і ў дзень святога Ігнація, каб куры не хадзілі па чужых падворках. * На Масленіцу вяроўкай перавязвалі пладовыя дрэвы. * Вяроўку часта выкарыстоўвалі ў народнай магіі, часцей за ўсё на ёй завязвалі вузельчыкі і "адсылалі" на іх чужыя хваробы. "Замоўленую" вяроўку неслі ў лясны гушчар ці спальвалі на скрыжаванні дарог. * Асабліва гаючай лічылася вяроўка ад званоў. Яе часта выкарыстоўвалі як лекавы сродак. * На Беларусі тых, хто парушаў Боскія запаветы, білі вяроўкай ад званоў. * На працэс вырабу вяровак накладвалася шмат забарон. Напрыклад, нельга віць вяроўкі ў святочныя дні (асабліва на Каляды), а таксама цяжарнай жанчыне — каб дзіця пры родах не было апавіта пупавінай. Аксана Катовіч, Янка Крук <a href="http://www.zvyazda.minsk.by/ru/issue/article.php?id=79108" target="_blank">Звязда</a> Ссылка на источник:<a href="">Вяроўка</a></div>

КонтактыЗаконодательствоНаши баннерыДобавить в избранноеПолезные ссылкиО проекте

Разработка сайта: веб-студия творческой группы "Весна".

Сделано Весной