Вставить в блог

Скопируйте следующий код для вставки в Ваш блог

<div><a href="http://belarus.kz"><img src="http://belarus.kz/images/01_logo.gif" border="0"></a><br /><br /><div><font color="#000099"><strong>Быў такі час на зямлі, калі звяры ня мелі хвастоў. Заязь страшэнна дакучала ім: абараніцца звяры ня мелі чым. I вось аднойчы ад ляснога цара выйшаў загад, каб звяры йшлі хвасты атрымліваць. Пайшлі ганцы ува ўсе канцы з пушчаў, лясоў і палёў склікаць звяроў.Паведамілі ваўка, лісіцу, куніцу, пабудзілі й мядзведзя ў яго бярлозе.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Добра, - кажа Мішка: - я зараз прыйду, адно загляну да старое ліпы, ці не знайду там чаго паснедаць. </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>Запраўды, у дупле старое ліпы дзікія пчолы нанасілі шмат мёду. Стаў Мішка ламаць дуплё ды выграбаць мёд. Пчолы жалілі яго, але ён не зважаў на гэта, заграбаў мёд і пчол і парахню, што прыстала да мёду, еў усё ды толькі мармытаў ад асалоды. Наеўшыся, ён ужо хацеў ісці на сходку, аж глянуў, што шэрсьць уся выпацкана ў мёд ды парахню.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Не,- падумаў Мішка,- у такім гарнітуры йсці на сходку нельга. - Сеў ён і пачаў вылізваць сабе бруха.  А сонейка так добра грэла, што Мішка разамлеў і не заўважыў, як моцна заснуў.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>Тымчасам на сходку ўжо сталі збірацца звяры. Першай прыбегла лісіца й выбрала сабе самы прыгожы пушысты хвост. Потым - куніца, вавёрка. Бык выбраў сабе хвост з мяцёлкай на канцы, конь - з даугімі валасамі, каб лепш было змагацца з мухамі ды аваднямі. Падбег і зайчык, але, пачуўшы страшэнны гармідар, спалохаўся ды схаваўся ў кусты; сядзеў там, пакуль усе звяры разыйшліся і ў лесе стала ціха. Вылез зайчык з кустоў і нясмела падышоў да ляснога цара.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Дзе-ж ты быў - кажа цар, - то-ж усе хвасты ўжо разабралі, астаўся толькі адзін маленькі.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>-То-ж такі мне й трэба - узрадаваўся зайчык. - даўгі хвост толькі перашкаджаў бы мне ад ваўкоў ды сабак уцякаць, а гэты будзе якраз. Фарсіста прычапіў зайчык свой хвост і весела паскакаў.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>А тымчасам прачнуўся й мядзведзь і раптам успомніў, што ён мусіў ісьці на сход. Глянуў, а сонца ўжо зусім над лесам павісла. З усіх ног кінуўся Мішка бегчы. Бег, бег, аж засопся. Але ў тым месцы, дзе была сходка, ўжо нікога ня было.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Што-ж мне цяпер рабіць - думае мядзведзь - ўсе будуць мець хвасты, адзін я застануся без хваста. </strong></font><font color="#000099"><strong>Гэтак ідзе ён злосны, аж бачыць на пяньку барсук пакручваецца і ўсе на свой прыгожы хвост глядзіць.</strong></font></div>
<div><strong><font color="#000099"> </font></strong></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Паслухай, барсуча, - кажа мядзведзь, - нашто табе такі вялікі хвост? Аддай мне хоць палавіну.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Што ты? - кажа барсук - як-жа можна? То-ж увесь фасон прападзе.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Не дасі, - сказаў мядзведзь ды палажыў лапу барсуку на голаву, - не дасі па дабру, дык сілай вазьму.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Ня дам - крыкнуу барсук, ды як рвануўся, дык і вырваўся. Але ў мядзведзя у лапе засталася доўгая паласа барсуковае скуры. Адарваў мядзведзь кавалак гэтае скуры, прычапіў сабе, дзе павінен быць хвост, ды пайшоў даядаць мед. А барсук бег, бег, дзе ні схаваецца, ўсё яму здаецца, што мядзведзь услед тупае. Урэшце выкапаў ён глыбокую нару, залез у яе й сядзеў там цэлыя дні. Толькі калі месяц узыйходзіў над лесам, вылазіў ён пашукаць чаго-колечы зьесці. Там у нары ў барсука дзеці нарадзіліся. </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>І вось аднойчы недалёка ад гэтае нары бегла лісіца. Чуе яна, што нешта пішчыць. Глянула яна на дрэвы, агледзела ўсе кусты - нічога няма. Прыслухалася лісіца і здалося ёй, што нешта пішчыць пад зямлёй. Глядзіць, аж нара. Палезла лісіца ў нару, аж там барсук.</strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong> </strong></font></div>
<div><font color="#000099"><strong>- Што гэта табе, барсуча, наверсе цесна стала, што ты пад зямлю залез? -</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- А так, цесна. - Ды расказаў лісіцы, як мядзведзь хацеў забраць у яго хвост. Выслухала лісіца, хітра засмяялася ды кажа:</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Хлусіш ты, барсук. Ня веру я твайму ніводнаму слову.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Ня верыш, дык я цябе пераканаю. І вылез з нары. Праўда, лісіца пабачыла, што ў барсука ад галавы праз усю спіну белая паласа. Паверыла лісіца й не на жарт спалохалася.</strong></font></div>
<div><br>
<font color="#000099"><strong>- Што-ж, - надумала  яна - калі ён хацеў забраць барсукоў хвост, дык мой-жа прыгажэйшы. І пабегла шукаць сабе сховішча. Але дзе яна ні хавалася, ўсе ёй здавалася, што мядзведзь яе знойдзе. Гэтак прабегала яна ўсю ноч і не магла супакоіцца. А пад раніцу, як і барсук, выкапала сабе глыбокую нару, залезла у яе, накрылася сваім прыгожым пушыстым цёплым хвастом і спакойна заснула.</strong></font></div>
<div><strong> </strong></div>
<div><font color="#000099"> </font></div>
<div>
<div><em><font color="#000000">( З выдання: "Беларускія казкі".   Выдавецтва "Бацькаўшчына". Мюнхэн 1957.)</font></em></div></div><br /><br />Ссылка на источник:<a href="">Хвасты</a></div>

КонтактыЗаконодательствоНаши баннерыДобавить в избранноеПолезные ссылкиО проекте

Разработка сайта: веб-студия творческой группы "Весна".

Сделано Весной