Вставить в блог

Скопируйте следующий код для вставки в Ваш блог

<div><a href="http://belarus.kz"><img src="http://belarus.kz/images/01_logo.gif" border="0"></a> Ў каго ў хаце паселіцца Хут, таму ён вельмі будзе спрыяць у жыцці: золатам з невядомых скарбаў адорваць, снапы з далёкіх чужых палеткаў у гумно прынасіць. Зрэдку Хута можна ўбачыць увечары на небе. Калі ён ляціць і зіхаціць агнём, дык золата дзесьці знайшоў; калі ж чуваць толькі лопанне крылаў, а самога не відаць - збожжа нясе. Хута трэба заусёды шанаваць і смачна карміць. І не забывацца, што любімая Хутава страва - яечня. Таму гаспадыня, падсмажыўшы яйкі, спяшаецца на гарышча, ставіць там каля коміна патэльню і кліча:  - Хут, Хут, хадзі сюды, з`еш яечаньку, абарачаньку! Вернецца гаспадыня ў хату, а Хут пачынае есці. I абавязкова праз дзень ці два гаспадарам дабром аддзячыць. Тут, на гарышчы, Хут і жыве, а лётае, дзе яму захочацца. Ён таксама можа лёгка перакінуцца ў палена, корч ці старое кола. Кажуць, быу такі выпадак. Адзін парабак падслухаў, што гаспадыня паклікала Хута есці, пачакаў, калі яна вярнулася ў хату, і з`еў яечню сам. Хут страшэнна раззлаваўся, напэўна, падумаў, што з яго пакпілі: паклікалі снедаць, а міска - пустая... У той жа дзень падпаліў ён сядзібу - і хату, і гумно, і хлеў. Збівалі людзі пажар, збівалі, але не далі рады. Стаяць, глядзяць на галавешкі... А непадалёку старое кола ляжыць. Нікому у галаву не цюкнула, што тэта Хут. Не стала яму дзе жыць, вось ён у кола і перакінуўся. - Навошта  яно тут будзе гарэць! - сказаў сусед пагарэльцаў і перакінуў кола у свой двор. I зажыў той дзядзька прыпяваючы. Усё ў яго ладам пайшло: і жыта добра радзіцца, і ўсякае багацце паплыло ў хату. (З выдання "Заклятыя скарбы"  выдавецтва фірмы "ІТЭКС" Мінск 1992) Ссылка на источник:<a href="">Хут</a></div>

КонтактыЗаконодательствоНаши баннерыДобавить в избранноеПолезные ссылкиО проекте

Разработка сайта: веб-студия творческой группы "Весна".

Сделано Весной