10 чэрвеня ў музеі авіяцыйнай тэхнікі Цэнтральнага аэраклуба ДТСААФ у пасёлку Баравая пад Мінскам прайшла сустрэча з двойчы Героем Савецкага Саюза лётчыкам-касманаўтам СССР генерал-палкоўнікам авіяцыі Уладзімірам Кавалёнкам.
Кіраўніцтва абароннага таварыства Беларусі запрасіла знакамітага земляка на сустрэчу з членамі ДТСААФ і маладзёжнага клуба "Патрыёт", а таксама ветэранамі касмадрома "Байканур". Асноўнай тэмай сустрэчы было 50-годдзе першага палёта чалавека ў космас, якое сёлета адзначаецца сусветнай супольнасцю.
"Пасля Дня Перамогі гэта быў, напэўна, другі па значнасці трыумф савецкага народа, — падкрэсліў Кавалёнак. — І дзякуй Богу, сёння ніхто не асмеліцца зацямніць гэта свята — ніводная міжнародная сволач не пасмее кінуць цень на Дзень касманаўтыкі. Гэты дзень — сапраўды, наш!".
Нечакана агрэсіўны тон лётчык-касманаўт захаваў і закрануўшы тэму гібелі Юрыя Гагарына: "Сёння выстаўляецца шмат розных версій гэтай трагедыі. Я дзесяць гадоў кіраваў Ваенна-паветранай інжынернай акадэміяй імя Жукоўскага, і ў нас працаваў прафесар Белацаркоўскі. Разам з Аляксеем Лявонавым ён напісаў нейкі памфлет, маўляў, пралятаў нейкі самалёт, садзьмуў і гэтак далей. Гэта абсалютнае трызненне выжыўшых з розуму — дзіўлюся, што мой калега чамусьці прыстыкаваўся да гэтага Белацаркоўскага".
Тым часам, доктар тэхнічных навук, прафесар С.Белацаркоўскі быў удзельнікам расследавання 1968 года і ў межах афіцыйнага заключэння выказаў меркаванне, што гагарынскі МІГ небяспечна зблізіўся і патрапіў у струмень рухавіка другога знішчальніка, які ажыццяўляў трэніровачны палёт у суседняй пілатажнай зоне.
Якім жа быў працяг "навуковай дыскусіі" Белацаркоўскага і начальніка акадэміі? "Я выклікаў гэтага прафесара і сказаў: калі вы яшчэ дзесьці заікняцеся са сваёй версіяй, я вас проста звольню і выганю з акадэміі як, груба кажучы, апошняга сабаку", — сказаў лётчык-касманаўт. І заключыў: "Не трэба верыць ні Белацаркоўскаму, ні Лявонаву, ні Кавалёнку — гэта тайна, якая пакуль не адкрытая".
БелаПАН
10 чэрвеня 2011
"Пасля Дня Перамогі гэта быў, напэўна, другі па значнасці трыумф савецкага народа, — падкрэсліў Кавалёнак. — І дзякуй Богу, сёння ніхто не асмеліцца зацямніць гэта свята — ніводная міжнародная сволач не пасмее кінуць цень на Дзень касманаўтыкі. Гэты дзень — сапраўды, наш!".
Нечакана агрэсіўны тон лётчык-касманаўт захаваў і закрануўшы тэму гібелі Юрыя Гагарына: "Сёння выстаўляецца шмат розных версій гэтай трагедыі. Я дзесяць гадоў кіраваў Ваенна-паветранай інжынернай акадэміяй імя Жукоўскага, і ў нас працаваў прафесар Белацаркоўскі. Разам з Аляксеем Лявонавым ён напісаў нейкі памфлет, маўляў, пралятаў нейкі самалёт, садзьмуў і гэтак далей. Гэта абсалютнае трызненне выжыўшых з розуму — дзіўлюся, што мой калега чамусьці прыстыкаваўся да гэтага Белацаркоўскага".
Тым часам, доктар тэхнічных навук, прафесар С.Белацаркоўскі быў удзельнікам расследавання 1968 года і ў межах афіцыйнага заключэння выказаў меркаванне, што гагарынскі МІГ небяспечна зблізіўся і патрапіў у струмень рухавіка другога знішчальніка, які ажыццяўляў трэніровачны палёт у суседняй пілатажнай зоне.
Якім жа быў працяг "навуковай дыскусіі" Белацаркоўскага і начальніка акадэміі? "Я выклікаў гэтага прафесара і сказаў: калі вы яшчэ дзесьці заікняцеся са сваёй версіяй, я вас проста звольню і выганю з акадэміі як, груба кажучы, апошняга сабаку", — сказаў лётчык-касманаўт. І заключыў: "Не трэба верыць ні Белацаркоўскаму, ні Лявонаву, ні Кавалёнку — гэта тайна, якая пакуль не адкрытая".
БелаПАН
10 чэрвеня 2011
Ссылка на текущий документ: http://belarus.kz/aktueller/2/1045/7101
Текущая дата: 18.11.2024