Сёння праваслаўныя святкуюць Узвіжанне – адно з двунадзесятых царкоўных свят, усталяваных ў гонар здабыцця святой роўнаапостальнай царыцай Аленай у Іерусаліме Крыжа, на якім быў укрыжаваны Ісус Хрыстос.
У гэты дзень у храмах пакланяюцца Святому і Жыватворнаму Крыжу, на якім Збавіцель перанёс найвялікшыя пакуты дзеля выратавання людзей.
Гісторыя свята
Пасля распяцця Ісуса Хрыста, каб яго вучні і паслядоўнікі не маглі пакланіцца мясцінам, звязаным з яго іменем, рымскі імператар Адрыян загадаў засыпаць зямлёй Галгофу і Труну Госпада, а на ўзгорку паставіць язычніцкае капішча. Сітуацыя змянілася пры імператары Канстанціне Вялікім, які першым з рымскіх імператараў спыніў ганенні на хрысціян.
Канстанцін накіраваў у Іерусалім сваю маці, царыцу Алену. Вяртаючыся ў Канстанцінопаль, яна ўзяла з сабой частку Крыжа і цвікі. Імператар Канстанцін загадаў узвесці ў Іерусаліме на Галгофе храм у гонар Уваскрэсення Хрыстовага, у якім бы захоўвалася Труна Госпада. Храм быў асвячоны 13 верасня 335 года. На наступны дзень, 14 верасня, было ўстаноўлена святкаванне Узвіжання Святога і Жыватворнага Крыжа.
Пост на Узвіжанне
Узвіжанне святкуюць 27 верасня (13 верасня па старым стылі). У гэты дзень вернікі прытрымліваюцца строгага посту – не дазваляецца есці малочныя прадукты, яйкі і рыбу. Аднак ужо на наступны дзень дазвалялася ўжываць мяса, бо ўсё ж такі цяпер да каляднага посту ідзе час восеньскага мясаеду.
Народныя прыкметы і традыцыі
Згодна з прыкметамі нашых продкаў, 27 верасня забаранялася хадзіць па лясах, таму што змеі і іншыя рэптыліі ў гэты час, як меркавалася, "сыходзяць у іншую краіну".
У народзе нават існавала павер`е, што той, хто парушыць забарону, падвергнецца небяспецы, бо стане сведкам святога дзейства. За гэта духі маглі нават забраць на той свет.
Таксама ў народзе лічылася, што ў гэты дзень нельга падпісваць дагаворы, заключаць здзелкі і прасіць хоць пра нешта ў начальства.
27 верасня ўвогуле лічылася неспрыяльным днём для новых спраў, у тым ліку, для жаніцьбы.
Sputnik, 27 верасня 2024
