Юзэфовіч адзначыў, што для падтрымання дакладнага вымярэння часу выкарыстоўваюцца дзве шкалы: раўнамерная атамная шкала TAI і нераўнамерная UT1. Узгодненасць гэтых двух шкал дасягалася кампрамісам — квазіраўнамернай шкалой UTC, па якой мы жывем у паўсядзённым жыцці. У гэтай шкале час, рэалізаваны «атамнымі» секундамі, праз вызначаныя перыяды карэктуецца шляхам выдалення ці дадання адной секунды.

Эксперт падкрэсліў, што з моманту ўвядзення шкалы UTC усе секундныя папраўкі мелі станоўчы знак і спецыялісты перажываюць, што выдаленне можа пагражаць непрадказальнымі наступствамі. Паводле яго слоў, з 1972 года лішнюю секунду да сусветнага часу дабаўлялі ўжо 27 разоў, апошняя карэктоўка была праведзена 1 студзеня 2017 года.

Раней навуковы часопіс Nature апублікаваў даследаванне, паводле якога раставанне леднікоў прыводзіць да запаволення хуткасці кручэння планеты, што ў сваю чаргу ўплывае на глабальнае падлік часу. Аўтары даследавання прыйшлі да высновы, што такі эфект адсоўвае момант увядзення непажаданай папраўкі ў шкалу UTC на тры гады.

Аднак, паводле слоў Юзэфовіча, хоць гэты крок і адкладзены на некалькі гадоў дзякуючы запавольваючаму эфекту раставання леднікоў, ён усё роўна будзе неабходны. «Прыкладна да 2029 года чалавецтву, хутчэй за ўсё, усё роўна давядзецца ўпершыню ў гісторыі адняць лішнюю секунду», — сказаў на заканчэнне эксперт.

Звязда, 3 красавіка 2024