IceCube Neutrino Observatory to największy tego typu obiekt badawczy na świecie. Ukryte pod ogromną pokrywą lodu obserwatorium, składa się z tysięcy czujników optycznych, które mają zobaczyć to, czego nie zobaczy żaden człowiek, a nawet bardzo dobry mikroskop. Mowa tutaj o najmniejszych, znanych do tej pory nauce, cząsteczkach elementarnych.

Są to neutriny, czyli mikrocząsteczki pochodzące m.in z czasów Wielkiego Wybuchu, będącego początkiem Wszechświata. To m.in one tworzą nasz świat, jednak w przeciwieństwie do znanych na przykład neutronów czy protonów, stanowią wciąż zagadkę dla naukowców.

Powodem takie stanu rzeczy jest przede wszystkim ich niewielki rozmiar. Chociaż, jak wskazują badacze zajmujący się tym tematem, tylko w ciągu sekundy przez nasze ciało przechodzi 100 bilionów neutrin, ich wielkość uniemożliwia ich dokładniejsze zbadanie, czy nawet zwykłe odnalezienie. 

Na Ziemi wypełnionej ogromną ilością neutrin, paradoksalnie jest tylko jedno miejsce, w którym można je zbadać. Jest to właśnie Antarktyda, na której znajduje się wspomniane obserwatorium. To właśnie tam, za sprawą lodu, z którym wchodzą w interakcje, emitując niebieskie światło, można zaobserwować neutriny.

Chociaż jest to miejsce, gdzie są one najlepiej widoczne, nie oznacza to, że zadanie to jest proste. Badacze pracujący IceCube, w ciągu blisko 10 lat badań, zdołali wytypować siedmiu kandydatów o cechach neutrinu. Jest to ogromne odkrycie, ponieważ choć świecą na niebiesko, to wciąż są bardzo nieuchwytne. 

Te wykryte na Antarktydzie, to prawdopodobnie neutrina taonowe, będące skutkiem rozpadu taonu. Oznacza to, że sukces naukowców jest ogromny, ponieważ trafiono na grupę najtrudniejszych do zaobserwowania cząsteczek. Istnieją bowiem łatwiejsze, choć wciąż niemalże nieuchwytne neutrina elektronowe czy mionowe.

Kamil Różycki 
o2.pl, 20 marca 2024