Вставить в блог

Скопируйте следующий код для вставки в Ваш блог

<div><a href="http://belarus.kz"><img src="http://belarus.kz/images/01_logo.gif" border="0"></a><br /><br /><div>Менск — адзін з найцікавейшых гарадоў на плянэце з пункту гледжаньня архітэктуры 20 стагодзьдзя. У гэтым упэўнены <strong>Цзыўай Со (Tszwai So)</strong>, архітэктар беларускай царквы ў Лёндане. Ён настолькі натхнёны беларускай архітэктурай 20 стагодзьдзя і працамі маладых архітэктараў, што хоча адкрыць у Менску архітэктурнае бюро. Пра таленавітую моладзь, сьціпласьць беларусаў і іхную мэлянхолію ён распавёў у інтэрвію Свабодзе падчас свайго візыту ў Беларусь.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div><strong>Крэатыўная моладзь — самая вялікая каштоўнасьць Беларусі</strong></div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Цзыўай Со другі раз у жыцьці наведвае Беларусь. Першы раз ён прыяжджаў у 2012 годзе, калі рабіў скетчы драўляных цэркваў. Традыцыйнае дойлідзтва натхніла яго на праект драўлянай капліцы ў Лёндане. Пабудаваная ў 2016 годзе, яна ўвайшла ў лік 50 найлепшых новых будынкаў Лёндану, за мінулы год выйграла ў Вялікай Брытаніі сем прэстыжных архітэктурных конкурсаў.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Гэтым разам Цзыўай Со прыехаў па справах. Ён наведаў сынагогу ў Слоніме, рэстаўрацыя якой пачнецца неўзабаве, а таксама высьвятляў, ці магчыма адкрыць у Менску архітэктурнае бюро. Ён перакананы, што ў Беларусі шмат здольных маладых архітэктараў. Пакуль, зрэшты, ён толькі заводзіць кантакты і дасьледуе мясцовы рынак.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Я заўжды хацеў заснаваць малое архітэктурнае бюро ў Менску, — кажа Цзыўай. — Я сачу за маладымі беларускімі архітэктарамі і лічу, што яны сапраўды таленавітыя».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Цзыўай хацеў бы прадставіць працы беларускіх архітэктараў на Фэстывалі архітэктуры ў Лёндане, зь якім ён супрацоўнічае ўжо два гады. Такую магчымасьць ён акурат зьбіраецца абмеркаваць з амбасадаркай Вялікай Брытаніі ў Менску.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«У гэтым горадзе не бракуе талентаў. Было б цудоўна прадставіць брытанскай публіцы тое, чаго дасягнулі маладыя архітэктары з часоў развалу Савецкага Саюзу», — кажа архітэктар.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Культурны цэнтар «Корпус» летась размалёўвалі бразільскія мастакі</div> 
  <div>Культурны цэнтар «Корпус» летась размалёўвалі бразільскія мастакі</div> 
  <div>Цзыўай Со ўражаны ў Менску вуліцай Кастрычніцкай і гіганцкімі мураламі, якія цягам апошніх гадоў зьявіліся тут падчас фэстывалю Vulica Brazil.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Зь першага позірку Менск выглядае гэтаксама, як і пяць год таму. Але гэтае месца неверагоднае. Было б добра, каб маладых архітэктараў больш прыцягвалі да стварэньня новых публічных прастораў. Крэатыўная моладзь — самая вялікая каштоўнасьць, якую мае Беларусь сёньня».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div><strong>Тэатар опэры і балету — гэта менскі сабор Сьвятога Пятра</strong></div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Менск адметны ня толькі такой новай гарадзкой прасторай, як раён Кастрычніцкай вуліцы, але найперш архітэктурнай спадчынай 20 стагодзьдзя, лічыць Цзыўай. Па яго словах, сталіца Беларусі — адзін з найцікавейшых гарадоў на плянэце з пункту гледжаньня архітэктуры мінулага стагодзьдзя.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Найбольш каштоўныя рэчы, якія ён бачыць у Менску, — гэта канструктывісцкая архітэктура міжваеннага часу і нэаклясычная пасьляваеннага пэрыяду. Па словах Цзыўая, канструктывізм шануецца ва ўсім сьвеце. Адзін канструктывісцкі будынак у Нідэрляндах нядаўна ўключылі ў Сьпіс усясьветнай спадчыны ЮНЭСКА.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«А ў Менску іх тры ці чатыры. І ніхто нават нічога ня кажа пра іх», — заўважае архітэктар.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Найбольш унікальным сярод міжваенных аб’ектаў Цзыўай называе будынак Нацыянальнага тэатру опэры і балету. Ён ня ведае іншых прыкладаў такой архітэктуры, пераходнай паміж канструктывізмам і пасьляваеннай нэаклясыкай.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Я думаю, гэты будынак — сапраўдны шэдэўр. Ягоная архітэктурная мова вельмі своеасаблівая. Нідзе больш няма нічога такога кшталту, наколькі я ведаю Ўсходнюю Эўропу. Гэта менскі сабор Сьвятога Пятра».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div><strong>Беларусы вельмі сьціплыя</strong></div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Міжваенныя канструктывісцкія рэчы і пасьляваенная забудова праспэкту Незалежнасьці павінны быць уключаныя ў Сьпіс усясьветнай спадчыны ЮНЭСКА, упэўнены Цзыўай. Гэтаксама як і драўляныя цэрквы і сынагогі, пабудаваныя да 19 стагодзьдзя. Бо аналягічная драўляная архітэктура Славаччыны і Румыніі ўключаная ў Сьпіс усясьветнай спадчыны.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Вашыя цэрквы вельмі асаблівыя. Яны не падобныя ні да чога іншага ў Эўропе. Мясцовыя дойліды спалучылі стыль барока і мясцовыя традыцыі. Гэта сьведчаньне чалавечай крэатыўнасьці пры абмежаваных рэсурсах — толькі дрэва».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Калі вы ў сябе дома трымаеце нешта каштоўнае, але нікому пра гэта ня кажаце, ня варта чакаць, каб іншыя пачалі гэтым захапляцца.</div> 
  <div>Акрамя архітэктурнай вартасьці, гэтыя будынкі проста важныя для гісторыі. Найстарэйшым драўляным цэрквам больш за 400 гадоў — яны самыя сапраўдныя жывыя сьведкі гісторыі Беларусі.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Калі вы іх разбурыце, вы зьнішчыце ўласную гісторыю», — кажа Цзыўай.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Для архітэктара відавочная каштоўнасьць і драўлянага дойлідзтва, і менскай архітэктуры 20 стагодзьдзя. Але каб усё гэта было ўключана ў сьпіс ЮНЭСКА, сама Беларусь павінна падаць заяўку на ўключэньне.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Замежнік кшталту мяне ня ў сілах штосьці зрабіць, — кажа архітэктар. — Гэта беларускае грамадзтва павінна асэнсаваць значнасьць сваёй спадчыны. Калі вы ў сябе дома трымаеце нешта каштоўнае, але нікому пра гэта ня кажаце, ня варта чакаць, каб іншыя пачалі гэтым захапляцца».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Чаму беларусы нікому ня кажуць пра свае каштоўнасьці? Цзыўай лічыць, што справа, па-першае, у сьціпласьці, па-другое — у недасьведчанасьці.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«У параўнаньні зь іншымі народамі беларусы вельмі сьціплыя, каб прасоўваць сваю спадчыну. Я думаю, яны ня бачаць нічога вартага ў ёй, бо мала што пра яе ведаюць самі».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div><strong>Менск нашмат цікавейшы, чым нават мясцовыя людзі пра яго думаюць</strong></div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Беларуская сьціпласьць прывяла да таго, што на Захадзе Менск успрымаецца выключна як бязьлюдны дэпрэсіўны горад, кажа Цзыўай. Менавіта такое ўражаньне складаецца ў яго, калі ён чытае артыкулы пра Менск у заходніх мэдыях.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Я б не паехаў у Менск пасьля ўсяго, што пра яго чытаю, — кажа архітэктар. — Заходнія журналісты ня згадваюць пра новыя крэатыўныя месцы кшталту вуліцы Кастрычніцкай. Хоць рэчы такога кшталту проста немагчымыя, напрыклад, у Лёндане».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Замест дэпрэсіі ў беларускай рэчаіснасьці Цзыўай бачыць мэлянхолію, якой прасякнутыя працы мясцовых мастакоў, дызайнэраў і архітэктараў.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«Я назіраю за пасьлядоўнай мэлянхоліяй у мясцовых творцаў. Але ня ў дрэнным сэнсе. Гэта штосьці, што сапраўды чапляе».</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>Каб паказаць сваё бачаньне беларускай архітэктуры, Цзыўай рыхтуе артыкул пра Менск і зьбіраецца напісаць асобную кнігу, прысьвечаную менскай архітэктуры. Цяпер ён шукае суаўтараў і фатографаў.</div> 
  <div><br /></div> 
  <div>«У вас ёсьць шмат чаго паказаць. Менск нашмат цікавейшы, чым нават мясцовыя людзі пра яго думаюць».<br /><br />Антон Трафімовіч </div> 
  <div>
    <div><a href="https://www.svaboda.org/" target="_blank">Радыё Свабода</a>, 5 студзеня 2018</div>
  </div><br /><br />Ссылка на источник:<a href="">Менск нашмат цікавейшы, чым нават мясцовыя людзі пра яго думаюць</a></div>

КонтактыЗаконодательствоНаши баннерыДобавить в избранноеПолезные ссылкиО проекте

Разработка сайта: веб-студия творческой группы "Весна".

Сделано Весной