Вставить в блог

Скопируйте следующий код для вставки в Ваш блог

<div><a href="http://belarus.kz"><img src="http://belarus.kz/images/01_logo.gif" border="0"></a><br /><br /><div>У чэрвені 1947 году міністар дзяржбясьпекі БССР Лаўрэнці Цанава 
вырашыў асабіста дапытаць сакратара нелегальнага “Саюзу вызваленьня 
Беларусі”, які дзейнічаў у Наваградку.<br /><br /> Магчыма, “беларускі Берыя” 
спадзяваўся ўбачыць перад сабой зламанага арыштам юнака, якога лёгка 
будзе “раскалоць”, але адразу адчуў, што перад ім чалавек іншага гарту. 
Міністар зазірнуў у паперы: франтавік, мэдалі “За адвагу”, “За баявыя 
заслугі”, “За ўзяцьце Кёнігсбэргу”... Арыштант раптам рэзка адштурхнуў 
канваіра і, схапіўшы цяжкую табурэтку, кінуўся на Цанаву. Вымуштраваным 
ахоўнікам удалося скруціць вязьня, якога адразу ж пачалі жорстка 
зьбіваць...<br /><br /></div> 
  <div> </div> 
  <div>Непрытомнага юнака, якога вынесьлі з кабінэту, звалі Алесем 
Усюкевічам. Некалькі месяцаў таму, пры канцы 1946-га, ён стварыў зь 
сябрамі арганізацыю, што ставіла канчатковаю мэтай выхад Беларусі з 
Савецкага Саюзу (што, між іншым, не пярэчыла Канстытуцыі СССР). Паводле 
правілаў кансьпірацыі, кожны ўдзельнік СВБ не павінен быў ведаць больш 
двух сяброў.<br /><br /></div> 
  <div> </div> 
  <div>Упершыню ўсе 18 патрыётаў, зь якіх складаўся “Саюз”, сустрэліся на 
закрытым судовым паседжаньні. На лаве падсудных не было толькі 
правакатара – супрацоўніка баранавіцкай абласной газэты <a href="http://www.belarus.kz/kultura/Bazhko" target="_blank">Аляксандра 
Бажко</a><a target="_blank" href="http://www.belarus.kz/kultura/Bazhko">.</a><strong><br /></strong><br /></div> 
  <div> </div> 
  <div>Усюкевіч атрымаў 10 гадоў канцлягеру. Яму ішоў 23-ці год 
(нарадзіўся Алесь ў 1925-м якраз гэтымі лютаўскімі днямі – на Грамніцы).<br /><br /></div> 
  <div> </div> 
  <div>Зьняволеньне ён адбываў у Казахстане, дзе і застаўся пасьля 
вызваленьня. Там дачакаўся таго, за што змагаўся ў юнацтве – 
незалежнасьці Беларусі. Праўда, Беларусь вельмі хутка ператварылася 
зусім ня ў тую краіну, пра якую марылі сябры СВБ. Магчыма, таму 
сп.Усюкевіч і не вярнуўся на Бацькаўшчыну. Ён пакінуў гэты сьвет 10 
студзеня 2004 году ў казахстанскім <a href="http://www.belarus.kz/kultura/11" target="_blank">Паўладары.</a></div> 
  <div><br /> </div> 
  <div>Цяпер з 18 сяброў СВБ жыве толькі адзін – Міхась Кожыч. </div> 
  <div><br /> 
    <div><em>Уладзімер Арлоў</em> <br /><a target="_blank" href="http://www.svaboda.org/PrintView.aspx?Id=766850"><strong>Радыё

Свабода</strong></a> </div> <em>16.02.2006</em> <em>Менск</em> 
  </div><br /><br />Ссылка на источник:<a href="">Лёс патрыёта</a></div>

КонтактыЗаконодательствоНаши баннерыДобавить в избранноеПолезные ссылкиО проекте

Разработка сайта: веб-студия творческой группы "Весна".

Сделано Весной