Сапраўдным яго імём было Аляксандр Каратай. Нарадзіўся 2 лістапада 1909 году ў вёсцы Прусы (цяпер гэта Салігорскі раён Менскай вобласці). Атрымаў вядомасць як паэт, празаік, кінадраматург і перакладчык.

Першая кніга вершаў Максіма Лужаніна вышла ў 1928 г. і называлася «Крокі». З 1931 г. малады паэт працаваў ва «Ўзвышшы» і на Беларускім радыё. Гэта не ўратавала яго ад абвінавачванняў па справе «нацдэмаў». Аднак лёс быў міласцівы - у Сібіры Лужанін правёў толькі некалькі месяцаў. Быў рэабілітаваны пасля смерці Сталіна, як і тысячы іншых людзей.

Ваяваў на фронце. Там жа стаў загадчыкам аддзела ў «Звяздзе». Аўтар сцэнарыяў да фільмаў «Паўлінка» , «Народны паэт», «Першыя выпрабаванні», «Запомні гэты дзень» (разам з Аркадзем Куляшовым).

Перакладаў на беларускую асобныя творы Грыбаедава, Гогаля, Радзішчава, Пушкіна, Маякоўскага, Міцкевіча, Сыракомлі.

З’яўляецца заслужаным дзеячам культуры Беларусі і Польшчы.

Памёр 13 кастрычніка 2001 года ў Мінску.