Расказваюць, што даўней у замку пан жыў, багаты дужа быў. Жыхары нашай вёскі працавалі на яго. У пана была служанка, якая мела дужа прыгожага сына. I вось служанчын сын моцна пакахаў панскую дачку, а яна пакахала яго. Але пан забараніў ім жаніцца, і закаханыя ўцяклі невядома куды. За гэта пан загадаў пакараць служанку: закапаць жывую ў зямлю на гэтай горцы. Адсюль і назва — Мамчына горка.
Кoличество переходов на страницу: 1630
| Версия для печати | Сообщить администратору | Сообщить об ошибке | Вставить в блог |
Комментарии
02.03.2017 12:47 - Альхименок Константин Павлович
Уточнение. Эта служанка была кормилицей дочери пана. Кормилицу в нашей местности называют мамкой. Вот отсюда и "Мамчына горка". Вся эта история описана в поэме Михася Машары "Мамчына горка".
