https://www.kurs.kz/ - Курсы валют в обменных пунктах г. Алматы и других городах Казахстана
 


 






Найти
 
 


Увядзенне нявесты ў хату жаніха


Па дарозе да хаты жаніха аднавяскоўцы загароджвалі некалькі разоў дарогу вясельнаму поезду, віншавалі маладых, патрабавалі выкуп.

Калі поезд сустракаў цяжарную жанчыну па дарозе, то маладым прадказвалі цяжкае жыццё.

Прыезд вясельнага поезда і ўвядзенне нявесты ў хату жаніха - адзін з важнейшых момантаў беларускага традыцыйнага вяселля.

Удзельнікау вяселля сустракалі ў варотах, пры гэтым свякруха часта была надзета ў вывернуты кажух, каб адагнаць злыя сілы. 3 мэтай ачышчэння ад усялякай нечысці у Паазер'і, усходнім Палессі, цэнтральнай Беларусі ў варотах раскладвалі агонь, і вясельны поезд праязджаў праз яго. 3 воза нявеста ступала на хлебную дзяжу, да парога ішла па палавіку ці даматканым палатне. Ўсе гэтыя дзеянні выконваліся, калі маладая была «чэсная» і магла, па народным перакананні, прынесці ў дом мужа шчасце і ўдачу, «нячэсная» ж нявеста прыносіла бсднасць і разлад.

Бацькі частавалі сына і нявестку мёдам, каб у іх было салодкае жыццё. Пры ўваходзе вясельнай працэсіі ў хату ўсе спыняліся, свякруха абсыпала маладых дробнымі хлебнымі вырабамі і гаварыла: «Вітаю цябе, нявеста, на 9 сыноў, на 10-ю дачку-вышывальніцу».

Месцы за сталом былі заняты гасцямі, якія выконвалі разнастайныя работы: шылі, вязалі, пісалі, сталярнічалі; маладая выкупляла месцы падарункамі (Гродзенскі павет, 1914 г.).

Каля кожнага парога ў хаце бацъкі тры разы бласлаўлялі сваіх дзяцей.

Пры разнастайнасці лакальных варыянтаў абрадавых дзеянняў, якія здзяйсняліся ў дадзены момант, ўсе яны мелі як правіла дзве мэты: адагнаць злыя сілы ад маладых і забяспечыць ім шчаслівае, багатае жыццё ў будучым.

Сама нявеста таксама павінна была выканаць шэраг абрадаў, каб яе ўваход і жыццё ў новай хаце былі спрыяльнымі. Яна абсыпала усіх прысутных жытам, сырам, арэхамі (пазней цукеркамі), абыходзіла з хлебам («шышкай») ўсе гаспадарчыя пабудовы, хату свякрухі, вешала ручнік на ікону, на печ, на калодзеж, у хляве, засцілала сталы абрусамі, абвязвала сватоў - сваякоў жаніха ручнікамі.

У час застолля маладая кідала на печ ці за печ лыжку кашы, якую ей падносіў старшы шафер. Гэта, верагодна, з'яулялася водгаласам абрадавых дзеянняў, звязаных з прынясеннем ахвяр дамавіку.

Пры ўваходзе нявесткі ў хату свёкра і свякрухі хто-небудзь кідаў ёй пад ногі стары венік. Калі яна заўважала, то хутка падымала яго, што лічылася добрым паказчыкам яе уважлівасці, кемлівасці, спрытнасці.

Тады ж сват браў міску з вадой і аўсом і выплёхваў гэту сумесь уверх перад маладой, каб ёй у новай хаце добра жылося.

 

Кoличество переходов на страницу: 1542


Комментарии