Язычніцкае свята ў гонар вясновага культу. Праводзіўся абрад выезду ў поле Ярылы - выпраўляўся на белым кані малады прыгожы хлопец у белай вопратцы і белым плашчы, на галаве - вянок, у руцэ - пук жытнёвых каласоў. Дзяўчаты вадзілі вакол яго карагоды і спявалі:

Валачыўся Ярыла

Па ўсяму свету.

Полю жыта радзіў

Людзям дзеці пладзіў.

А дзе ж ён нагою,

Там жыта капою.

А дзе ж ён не зірне,

Там колас зацвіце.