Высадку капуснай расады прымяркоўвалі да аднаго з вясновых свят — напрыклад, да Івана Галавастага (7 чэрвеня). Казалі: "Каб мая капустачка прымалася і ў галоўкі складалася"; на Розыгры (аўторак на наступным за Тройцай тыдні), каб расліны добра фарміраваліся ў галоўкі.

* Не саджалі капусту ў панядзелак, аўторак, чацвер (так званыя мужчынскія дні), на маладзіку; у першыя дні пасля поўні — пра такую капусту казалі "гнілец", г.зн. згніе; у "сухі дзень" (аўторак перад Пасхай) — капуста пойдзе ў храпкі; у "крывую сераду" (апошняя перад Тройцай) — будзе крывая і маленькая; у той дзень тыдня, калі ўвосень пайшоў першы снег.

* З вечара на градкі пад капусту ставілі ўверх дном гаршчок, у якім была крапіва з коранем, і казалі: "Не будзь пустая, будзь густая; не будзь старая, будзь маладая; не будзь малая, будзь вялікая!"

* Пры пасадцы расады забаранялася есці хлеб, каб куры летам не дзяўблі капусту; смяяцца — інакш лісты капусты будуць маршчыністыя.

* Ведалі, што саджаць капусту павінна толькі жанчына. Калі да расады дакранецца мужчына, то добрага ўраджаю не будзе.

* Першую пасаджаную расліну накрывалі чыгуном, чыгун — белым абрусам. Зверху клалі камень і казалі: "Дай, Божа, час добры, каб капуста мая прымалася і ў галоўкі складалася".

* Лункі для раслін трэба было рабіць бярозавым колам.

Аксана Катовіч, Янка Крук
Звязда, 27 жніўня 2011

Версия для печати

Сообщить администратору

Сообщить об ошибке

Вставить в блог