Беларускім бокам на розных участках граніцы з Польшчай неаднаразова назіраліся факты нясення службы польскімі пагранічнікамі ў н

Чарговы выпадак быў зафіксаваны напярэдадні на брэсцкім напрамку, паведамілі ў Дзяржаўным пагранічным камітэце.

У крыві — 3,6 праміле алкаголю

Польскі нарад прыцягнуў увагу беларускіх пагранічнікаў не зусім адэкватнымі паводзінамі. Ваеннаслужачыя на сумежным баку, якія пры сабе мелі зброю, ішлі ўздоўж калючай загароды няўпэўненай хадой і гучна, але няскладна гаварылі.

«У працэсе так званай абароны граніцы польскія вайскоўцы падтрымлівалі калегу з абодвух бакоў, каб ён мог прадоўжыць «маніторынг» абстаноўкі і «змагацца» з міграцыйным крызісам», — адзначылі ў ДПК.

Гэта ўжо як мінімум трэці выпадак выяўлення на дзяжурстве п'яных польскіх вайскоўцаў, накіраваных для ўзмацнення аховы граніцы з Беларуссю.

«Раней, 28 верасня, раённая пракуратура г. Любліна паведамляла аб адхіленні ад службы вайскоўца Войск тэрытарыяльнай абароны, які знаходзіўся ў стане алкагольнага ап'янення, — паведамілі ў Дзяржпагранкамітэце. — Пазней прадстаўнік раённай пракуратуры г. Любліна заявіў аб смерці 7 лістапада вайскоўца 21-й брыгады, у якога ў крыві было выяўлена 3,6 праміле алкаголю».

Міжволі ўспамінаецца расповед польскага вайскоўца Эміля Чэчкі пра «п'яныя дзяжурствы» на граніцы, якія завяршаліся расстрэлам бежанцаў. Ад дзеянняў польскіх пагранічнікаў пацярпелі сотні чалавек. Пра гэта ў эфіры «Альфа Радыё» заявіў намеснік дырэктара Інстытута сацыяльна-гуманітарнай адукацыі БДЭУ Арцём Свірыдаў.

«Тое, што адбывалася і адбываецца на польска-беларускай граніцы, — гэта практыка Сярэднявечча. Раней еўрапейскія палітыкі прапаноўвалі на прававой аснове вырашаць палітычныя канфлікты. Ну вось давайце і праверым, наколькі вашы словы адпавядаюць таму, што вы рэальна думаеце і хочаце рабіць. Я спадзяюся, што пасля ўсіх фактаў злачынстваў палякаў супраць бежанцаў міжнародныя інстытуты, пачынаючы ад ААН і заканчваючы АБСЕ, не прамаўчаць, інакш навошта яны патрэбны, — сказаў эксперт. — Я магу зразумець, навошта Захад разбурыў гэтыя краіны, адкуль зараз бягуць людзі. У іх былі прыкладныя мэты, толькі вось аб наступствах яны не думалі. Прэзідэнты Беларусі і Расіі ж папярэджвалі, што пасля таго, як яны разбураць Сірыю, Лівію і іншыя краіны, абавязкова атрымаюць зваротную рэакцыю».

Таксама Арцём Свірыдаў пракаментаваў выказванне былога камандуючага сухапутнымі войскамі Польшчы Вальдэмара Скшыпчака, які патрабуе расстраляць польскага вайскоўца Эміля Чэчку, які ўцёк у Беларусь.

«Калі я пачуў гэтую навіну, то задумаўся, што такія рэчы, як нацыянальны характар і ментальнасць, далёка не эфемерныя. Як гісторык магу сказаць, што гэтыя выказванні вельмі ўпісваюцца ў логіку «польскасці». Знешняя палітыка Польшчы ў цэлым амаральная. Рысы жорсткасці, апраўдванне любых сродкаў дзеля дасягнення мэты — гэта характэрна для польскай эліты. Такога варта было чакаць. Замест таго, каб разабрацца, чаму так адбылося, яны дазваляюць сабе дадзеныя выказванні і дзеянні», — адзначыў аналітык.

Калі б у гэтым свеце права нешта значыла, то трыбунал для Дуды, Маравецкага і Качыньскага быў бы ўсё бліжэй. Такое меркаванне апублікаваў у сваім тэлеграм-канале палітычны аналітык Аляксандр Шпакоўскі, каментуючы агучаную інфармацыю польскім вайскоўцам, які папрасіў палітычнага прытулку ў Беларусі.

«Заявы дэзерціра могуць здацца непраўдападобнымі. Нельга выключаць, што ён набівае сабе цану для атрымання сховішча гэтак жа, як беларускія «збеглыя» расказваюць у Польшчы, як іх катавала рота АМАПа распаленай качаргой, а яны так і не здалі пароль ад тэлефона. Але! Ёсць адзін нюанс: няхай нашы польскія суседзі пусцяць у прыгранічную зону журналістаў, дэпутатаў, праваабаронцаў, супрацоўнікаў Чырвонага Крыжа і іншых міжнародных арганізацый. Чаму не пускаюць?» — задаецца пытаннем эксперт.

Ён таксама звярнуў увагу: паказанні польскага вайскоўца Эміля Чэчкі супадаюць з публікацыямі ў заходняй прэсе, дзе сустракалася лічба 70 і 220 забітых палякамі бежанцаў.

«І, нарэшце, хто адкажа за смерць 14 чалавек, трупы якіх ужо знойдзены на польскай граніцы са слядамі катаванняў і насілля?», — адзначыў Аляксандр Шпакоўскі.

Шматлікія сведчанні злачынстваў, агучаныя Эмілем Чэчкам, павінны легчы ў аснову абвінаваўчага заключэння падчас паказальнага судовага працэсу. Аб гэтым заявіла БелТА старшыня Пастаяннай камісіі Савета Рэспублікі па эканоміцы, бюджэце і фінансах Таццяна Рунец.

«Падумаць толькі: усе гэтыя злачынствы ў адносінах да безабаронных бежанцаў адбываюцца ў ХХІ стагоддзі ў «цывілізаванай і талерантнай» Еўропе! Забойствы, збіванні, здзекі з няшчасных людзей, якія ўцякаюць ад вайны, развязанай калектыўным Захадам у іх на радзіме, і разрухі, што стала вынікам гэтага нахабнага і беспардоннага ўмяшальніцтва, — сказала сенатар. — Я глыбока перакананая, што злачынным дзеянням кіруючай у польскім грамадстве партыі PіS (перакладаецца як «Права і Справядлівасць» і выглядае хутчэй як здзек, чым адлюстраванне рэальнай рэчаіснасці) неабходна даць міжнародную прававую ацэнку».

Таццяна Рунец лічыць, што гэта неабходна зрабіць, па-першае, каб спыніць усе злачынствы Польшчы супраць мірных бежанцаў, якія імкнуцца ў Еўропу па лепшае жыццё, а па-другое, прадэманстраваць усяму свету ўрачыстасць і вяршэнства права над усёдазволенасцю і беспакаранасцю асобных членаў ЕС.

Гэта сапраўдны крах рэпутацыі Польшчы, заявіла член Савета Рэспублікі Ала Смаляк. Па словах члена Савета Рэспублікі Аляксея Няверава, сітуацыя з Эмілем Чэчкам — гэта вынік дзеянняў афіцыйных польскіх палітыкаў: «Іх «вар'яцтва» і «абыякавасць» на граніцы сталі трыгерам дадзенага дзеяння Чэчкі. Я ўпэўнены, што ў Польшчы ёсць разумныя грамадзяне, якія гэтак жа, як і мы, беларусы, асуджаюць гвалт у адносінах да бяззбройных і ні ў чым не вінаватых людзей на граніцы».

Прызнанні польскага салдата — гэта ідэалагічны і палітычны стрэл у апошнія рэшткі прытомнасці калектыўнага Захаду. Такой думкай з карэспандэнтам БелТА падзяліўся загадчык аддзела сацыялогіі дзяржаўнага кіравання Інстытута сацыялогіі НАН кандыдат філасофскіх навук Мікалай Шчокін. «Безадказная палітыка ЗША развязала рэваншызм у Еўропе і надзяліла нацысцкімі паўнамоцтвамі Польшчу ў распальванні рэгіянальных канфліктаў з правам пашырэння сваіх нацыянальных інтарэсаў, у тым ліку і за кошт Беларусі. Ультраправыя настроі ў Еўропе ўмацоўваюцца. Апошнія падзеі з перабежчыкам з польскага войска Эмілем Чэчкам сталі халодным душам як для польскай грамадскасці, так і ў цэлым для ястрабаў калектыўнага Захаду. Рэпутацыя Польшчы як каталіцкай, традыцыйнай у сваіх каштоўнасных арыенцірах, мірнай краіны аказалася грубай падробкай. Супрацьпраўныя і злачынныя дзеянні Варшавы могуць стаць адным з дэтанатараў паскарэння перагляду вынікаў халоднай вайны», — адзначыў эксперт.

Паводле яго слоў, прапанова ў Польшчы пакараць смерцю салдата, які ўцёк у Беларусь, прабіла маральнае дно польскіх улад.

«У прынцыпе Польшча сябе паставіла па-за цывілізаваным светам і прававым полем.  — сказаў Мікалай Шчокін. — Польскае войска — гэта войска карнікаў і забойцаў. Польскае кіраўніцтва — гэта злачынцы і нягоднікі, палітычныя авантурысты, гатовыя дзеля паслугі ЗША і сваіх ілюзорных мэт забіваць свой народ. Наша граніца з боку Польшчы ператварылася ў брацкую магілу і свайго роду помнік ахвярам рэпрэсій польскага кіраўніцтва супраць свайго народа.

Мікалай Шчокін лічыць, што Польшча супрацьпаставіла сябе ўсяму свету і стала тэрарыстычнай дзяржавай, гатовай стаць на чале адраджэння чацвёртага рэйха. Беларусь стала на абарону як Еўропы, так і Усходу ад польскага тэрарызму і прасоўвання нацызму польскай закваскі. Цяпер ужо зразумела, што без супрацоўніцтва з Беларуссю рэгіянальнай бяспекі не выбудаваць. Беларусь — гарант стабільнасці ў Еўропе і саюзнік у правядзенні ўсходняга вектара міралюбівай палітыкі», — падкрэсліў палітолаг.

Аўтар: Пётр Дунько
Звязда, 21 снежня 2022